Τί κάνεις

 

Αγάπη μου 

Μου λείπεις φριχτά

Έρωτά μου 

Σου έγραψα 4 σελίδες ποίημα με ακροστοιχίδα 8 φορές το όνομά σου ολόκληρο.

Όλο δάκρυα. Με ήλιο με βροχή με χιόνια και χαλάζια

Αλλά εμείς όπως λες και εσύ δεν έχουμε εποχή.

Μη φεύγεις

Τί μου ρίχνεις την βόμβα και φεύγεις..

Εγώ μόνο το μεθύσι και την ζήλια φοβάμαι.  Γι' αυτό έχω βελτιωθεί. Έχω διορθωθεί 99% για να μη πούμε 100%.

Η ζήλια μας χωρίζει εμάς. Τίποτε άλλο. Ξέρω ότι αγαπιόμαστε τρελά. Γι' αυτό προσπαθώ. Αλλά αναρωτιέμαι. Γιατί δεν βρισκόμαστε; Για να μη χάσω την μπάλα από το μεθύσι για τα παιδιά ή μήπως αγάπη μου εσύ προτιμάς την ελευθερία σου κτλ  ;  γιατί δεν βρισκόμαστε τέλος πάντων; Δεν μπορούμε να αγαπηθούμε σαν άνθρωποι; Εγώ πάντως είμαι τέρας αυτοελέγχου. Καίω κάρβουνο η αλήθεια είναι.

Εσύ τί κάνεις;