Βλαμένο

 

ΒΛΑΜΕΝΟ

Περνάω από ένα σημείο που τα μάτια μου παίζουν

Κι άθελα μου κοιτώ ένα σπίτι αρχαίο

Με σβησμένη μνήμη βάζω δύναμη και κοιτάω μπροστά

Την χρονομηχανή που σε ιδρώνει όμορφα

Που καθαρίζει πηγάδια

Έρχονται πνεύματα και μου αφήνουνε μάτια 

Μου αφήνουν τα αυτιά τους

Σου δίνουνε άλλα εκεί που παν

Τα πετώ στο πηγάδι κι αυτά επιπλέουν

Και τα άλλα βυθίζονται

Να είχα μόνο την πληγή μας εύχομαι

Κι όλα αυτά γίνονται η ζήλια μας

Κι όλος ο κόσμος ανασαίνεται απ' την ψυχή μου.

Αγωνίζομαι και τραβά ω τον πόνον στον ώμο

Ύστερα πιο ήρεμα μέχρι τα δάκτηλα

Τον κατεβάζω και τον τινάζω

Μέσα στο πηγάδι κι αυτών πάνω στα άστρα

Περνάει τόσο πολύς χρόνος που κάποια σβήνουνε

Και με σηκώνουν προς τα πάνω με δέος

Εκείνη την ώρα σε ακούω παράξενα

Που εύχομαι "στην Αγάπη μου πηγαίνετε με"

Και σκέφτομαι

Να με κοιτάς "όχι πάλι" μπροστά απ' τη ζημιά καλή μου μητέρα

Χαμογελάω ζημιάρικα και μετανιωμένα

Κι ευτυχισμένα "μια φορά" 

Μέσα μου "Εγώ" ψιθυρίζει

"Μην κλάψεις".

"Περίμενε δυο λεπτά".

"Και πάρ' την αγκαλιά".

"Γλυκά".

"Βλαμένο" .