Ένα σπίτι παλιό

 

ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΠΑΛΙΟ

Είμ' ένα σπίτι παλιό λαϊκό

Που στο κατώγι του έχει το παχνί για τα ζώα

Κι απάνω στο πάτωμα έχει τα ανθρώπινα

Τα προικιά τα ανάχρεια

Και τα δωμάτιά του έχει χωρισμένα 

Στα απαραίτητα και τα αναγκαία.

Που παραδίπλα έχει ένα καλύβι για το μαγιέρεμα

Και πιο πέρα ένα άλλο για τουαλέτα.

Κι έτσι από χάμω ζεσταίνομαι 

απ' τα χνότα απ' τα ζώα

Κι άλλα συμβαίνουν στην σάλα μου κι άλλα πίσω από κάθε μου πόρτα.

Πράγματα όλα φυσικά και ξεκάθαρα

Κι ένα ρόπτρον έχω στριγγό στης αυλής μου την πόρτα.

Μ' αρέσει που είμαι ένας παλαιός άνθρωπος

Και δεν παίρνω από πλάγια λόγια. 

Μ' αρέσουν κι οι τσατουμάδες μου 

που μου χωρίζουν τα δεύτερα μου απ' τα πρώτα.

Μ' αρέσει βεβαίως κι η ξαστεριά

Η ξαστεριά η δίχως φώτα.

Κι ύστερα μ' αρέσει που αφέντης μου μόνος είναι ο Ήλιος.

Και τί με νοιάζει τί γίνεται στο Αμέρικα και στας Ευρώπας

Αν οι Κινέζοι πλουτίζουνε πουλώντας σκουπίδια

κι οι Γιαπωνέζοι από καλώδια.

Καρφί δεν μου καίγεται για την τιμή του πετρελαίου 

και του χρυσού την αντίστοιχη μπανγκανότα.

Είμαι ένα σπίτι παλιό και καλά θέλω να είναι τα ζώα μου.

Στην θέση τους να' ναι τα κεραμύδια.

Χάρισμά σας τα φλατς και τα λοφτς σας.

Και το σάλα τραπεζαρία ίδια.