Καλημέρα αγάπη μου ελεήτε

 

Τα χειρότερα που παθαίνω και με βασανίζουνε σε εκνευρίζουν. Και στον χειρότερο βασανισμό μου έχω να σκέφτομαι και να αντιμετωπίζω και τον δικό σου εκνευρισμό. 

Οι μεγαλύτερες αναζητήσεις μου και οι προβληματισμοί της ζωής μου σου φαίνονται ανούσιες και παράλογες από εκνευριστικές έως γελείες. 

Τα μεγαλύτερα δείγματα της αγάπης μου σε πνίγουν σε απειλούν δεν τα εκτιμάς και δεν τα χρειάζεσαι. 

Οι θυσίες και τα σοβαρά σχέδια που κάνω σε παγώνουν και σε ξενερώνουν. Το ενδιαφέρον μου και το ερωτικό μου τραγούδι, ο τρόπος που την πέφτω, σε απειλεί και σου φαίνεται φουλ ανταγωνιστικός έως προσβλητικός.

Η ερωτική μου προσέγγιση σε μπερδεύει και αναρωτιέσαι αν είμαι μαλάκας και πόσο μαλάκας είμαι έως ανίκανος.

Η ερωτική σου προσέγγιση με μπερδεύει και με πνίγει. 

Οι θυσίες σου και το ενδιαφέρον σου μου φαίνονται εγωιστικά και λίγα. Τα σχέδιά σου με βγάζουν στην απ' έξω. Ο τρόπος που την πέφτεις με παραλύει και με βουτάει στην άβυσσο ενώ μου φαίνεται και επιφανιακός. 

Τα μεγαλύτερα δείγματα της αγάπης σου μου φαίνονται μαύροι αποχαιρετισμοί και θέατρα του παραλόγου. 

Οι μεγαλήτεροι προβληματισμοί και οι αναζητήσεις της ζωής σου μου φαίνονται μονόλιθοι και ανόφελοι περιορισμοί. 

Τα περιβάλλοντά μας είναι η δύση με την ανατολή. Ο ένας βουνό και ο άλλος  θάλασσα. 

Για το πιο σημαντικό κομμάτι το σωματικό δεν υπάρχει καμία εικόνα. 

Στην πραγματική συνύπαρξη χάσαμε την επαφή με τεράστιο μέρος της δυναμικής από τις ιδιώτητες και τα χαρακτηριστικά μας. Ξενιστήκαμε από τους ίδιους μας τους εαυτούς. Τρελαθήλαμε.

Το πιο κοινό μας πράγμα είναι η ήττα που παθαίνουμε ο ένας από τον άλλο. Σε μέγεθος και ένταση. 

Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά και θέλω να την δούμε. Αυτή δίνει το προσωπικό νόημα και τον σκοπό στη ζωή μου.

Αυτό που συμβαίνει με εμάς είναι απίστευτα προκλητικό. Οδυνηρά τρομερά διεγερτικό και εξοντοτικό.

Σε θέλω και μου λείπεις κάθε λεπτό. Εσύ πηγαινοέρχεσαι όχι εγώ. Πηγαινοέρχεσαι; Εγώ φτάνω σε σημεία που βγαίνω έξω για να ηρεμίσω. Κι εσύ έτσι το παθαίνεις μωρό μου; Αφού βλέπεις τί έχει γίνει, τί να μου πουν όλα τα άλλα. Το καλύτερο να πέφτει μπροστά μου μου φαίνεται χλιαρό και ξενέρωτο. 

Εσένα μόνο που σε κοιτάζω τα έχω πάθει όλα όβερ ντόουζ και χαιρέτησα. Σε έχω αγαπήσει γιατί σκοτώνομαι όταν σε μισώ. Τέτοιο ολόκληρο σε δυο δεν το βλέπεις συχνά. Θέλω να ανοίξουμε τα πάντα μας μαζί. Δεν θέλω να κλείσεις τίποτα ούτε να κλείσω. Θέλω να ανοίξουμε τα πάντα μας μαζί κάπου πραγματικά. 

Με πιάνει παράπονο. Και η ζήλια μου είναι σε βαθμό λάβας και με σουβλίζει από πάνω σαν αρνί. Θέλω να γράψω πάνω σε ότι σου έχουνε γράψει. Αλλά νευριάζω σε φάση σκοτώνω και σπάω το μολύβι μου κομμάτια. Δεν ξέρω τί θα μπορούσε να με ηρεμίσει. Στην γιόγκα ξεκινάω από την στάση του πτώματος. Φτάνω στη νεκροφιλία και σε παρακαλώ μην κουνιέσαι. Αλλά κουνίσου σε παρακαλώ γιατί δεν ξέρω αν με θες και είναι χειρότερο. 

Δεν μπορώ να κοροηδεύω τον εαυτό μου. Είσαι αυτό που θέλω όταν είμαι μέσα στο σώμα σου νιώθω τεράστια. Και νιώθω αμέσως ότι τελειώνω όπως στο μπιγκ μπανγκ που ξεκινάει ο κόσμος. 

Θέλω να σε μαρκάρω παντού. Να σε κάνω ολόδική μου. Να μπορέσω μοιραστώ το μυστικό μου μαζί σου. Κι όσο περνάει ο καιρός το πιστεύω όλο και περισότερο. Αλλά εσύ μπορείς και τα κλειδώνεις τα αισθήματά σου και πηγαίνεις και χωρίς αυτά και έτσι πας και χωρίς εμένα που μ'αφήνεις σκέφτεσαι ελεύθερη και να σ' αφήνω κι εγώ γιατί χρειάζεσαι και κάποιους τομείς και χρόνο έτσι. 

Τα βασανιστήριά μου από τη ζήλια μου με φτάνουν στην διάσχιση. Εκπέμπω sos και σκέφτομαι πως εσύ τώρα  νευριάζεις με αυτά και ξενερώνεις. Θέλω να σβήσω από το σώμα σου ότι σου γράψανε. Το θέλω σε απαγορευτικό βαθμό κι επικίνδυνο. Βλέπω την κατάσταση και βουλιάζω. 

Σε ονειρεύομαι να μ'αγαπάς και να μου δίνεσαι για να γαληνεύω. Ότι και να συμβαίνει γαληνεύω έτσι. Σου εμπιστεύτηκα αυτό μου το όνειρο και σου ήρθε να μου το γαμήσεις. Τα όνειρα μας δεν μπορεί να μας τα γαμήσει κανείς και τίποτα. 

Από τότε σε ονειρεύομαι και να με γαμάς. Και τελειώνω σα το μπιγκ μπανγκ. Κι αρχίζει ο κόσμος.