Φύγε απ' τον Πρωκρούστη

 

Ούτε εγώ είμαι σάικο ουτε το παιδί είναι δεπι. Έρχεται ένας προκρούστης και μας πετάει εκεί. Γιατί ούτε εγώ είμαι σε νοητική ή συναισθηματική έκπτωση ούτε το παιδί αφήνει ανολοκλήρωτες εργασίες. Σε αυτά που γουστάρουμε κάνουμε θαυμαστά πράγματα και σε ότι μας ενδιαφέρει τα καταφέρνουμε άριστα. Ποιο παιδί έχει δεπι, αυτό που θυμάται τους δρόμους και μια φορά να πάει κάπου τη ρωτάω να με κατευθύνει και με πάει και τα θυμάται πιο γρήγορα από ότι τα θυμάμαι εγώ που έχω καταπιεί πηξίδα; Που φτιάχνει τόσο ωραία και ολοκληρωμένα έργα και κάνει συνδιασμούς χρωμάτων και μουσική καλύτερα από μένα; Αυτό το παιδί που μπορεί να φροντίζει μόνο του κατοικίδια από νήπειο; που φτιάχνει χορογραφίες και τις θυμάται; που ράβει και που μπορεί να φτιάξει μόνο του ένα γεύμα; που κάνει τέλεια ισοροπία σε δοκό και που μπορεί να σου περιγράψει με κάθε λεπτομέρια ότι ιστορία δει; που μιλάει με ευχέρια και κάνεις μαζί του διάλογο υψηλού επιπέδου; και ναι καικαιδίζει και μιλάει πολύ γρήγορα όταν πιέζεται και κάνει σα σπαστικό όταν ζορίζεται και αγχώνεται και ναι είναι φυγόπονο και πισματάρικο και ξεροκέφαλο και απαιτητικό και δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω την ταχύτητα του και δεν θέλω να του επιβληθώ μα προσπαθώ να το πείσω κι ούτε ατυχήματα είχαμε ούτε τίποτε σοβαρές ζημιές έχει κάνει. Και παναγίτσα κάθεται αν είναι να περιμένει την σειρά της για να μπει στο σινεμά ή στο λούνα παρκ ή να πάρει κάτι εντάξει θα βαριέται ή θα έχει υπερένταση. Και προτιμάει να ασχοληθεί με κάτι όσο θα περιμένει. Δεν είναι βαριά περίπτωση ούτε είναι πως της ταιριάζει σε όλα η διάγνωση αλλά το κατάλαβε και στρέσαρε και έβγαλε πιο βαριά είκονα. Γιατί είμαι κι εγώ υπερβολική και όταν στρεσάρω γίνομαι τραγική και το καταλαβαίνει και την κάνω χειρότερα. Και μου είπε μόλις φύγαμε από εκεί μαμά δεν θέλω να ξαναπάω γιατρό και δεν ξέρω τί να κάνω. Και δεν έχω και σε πολύ υποληψη τον δυτικό κόσμο και τρόπο αλλά πάω εκεί για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου με το σύστημα και να αντιμετωπίζω καθεστήκια τον κάθε έναν που πέφτει στον δρόμο μου. Αναγκαστικά να φοράω τα ρούχα μου για να μην προκαλώ τους ανώμαλους. Γιατί όπως φοράμε τα ρούχα μέσα στο καλοκαίρι για να μην προκαλούμε ποιους και πως όλους δηλαδή το 99% είναι κοντόφθαλμοι επιφανειακοί άνθρωποι και θα πουν αυτοί εμάς επιφανειακούς και πειραγμένους και κενούς και άδειους από ευχαρίστηση και επικοινωνία και προκοπή και λογική; γιατί έχουν κάνει το σχολείο κάτεργο και εργοστάσιο και τις υποχρεώσεις του πολίτη βαβέλ και πύργο του κάφκα και το ίδιο το παράλογο το δεπι το ψυχό προσωποποιημένο; και μου λέει βάλε καμιά φούστα για τον γιό σου η γιατρός η φροϋδοπηραγμένη. Κι έχω λαλίσει κι εγώ και κάνω ψυχολαλά δοκιμαστικά πειράματα ενάντια στην αίσθηση ελευθερίας μου και στην άνεση του ενστίκτου μου για να είμαι όπως με θέλει το σύστημα και να μην προκαλώ πατώντας τον κάλο της σκλαβιάς της μάζας; Χεστήκαμε να είμαστε αρεστοί και επιθυμητοί και αντάξιοι των προσδοκιών του συστήματος. Εμάς μας νοιάζει να μη φοβόμαστε και να νιώθουμε καλά και να είμαστε. Να είμαστε ωραίοι σύμφωνα με τα δικά μας γούστα. Τι να μου πούνε για αυτό το παιδί που βάζει τα χέρια μου στη μασχάλη του για να μη κρυώνω και μου φτιάχνει απίστευτες συνθέσεις. Τι να μου πουν κι εμένα που κάθομαι και κατουριέμαι και δεν πάω τουαλέτα για να μην διακόψουμε την ωραία μας συζήτηση για τον θεό που αυτά που λέμε δεν είναι πουθενά γραμμένα και δεν θα γραφτούν πουθενά και γράφουμε μαζί ποιήματα και τραγούδια και κάνουμε τελετές στον Ήλιο. Ένα παιδί που μπορεί και πλένει μόνο του τα ρούχα του αν τα θέλει στο χέρι και από τρίο χρονών της λέω ντύσου φεύγουμε και σε ένα λεπτό είναι στο ατσάλι που της έδιξα 2 φορές τους κόμπους και τους φιόγκους και τους έπιασε με την μία από την πρώτη δημοτικού. Που μαγειρεύουμε μαζί θαύματα που χορεύουμε μαζί θαύματα που έρχεται και μου λέει τα πάντα που άνοιξε που έκρυψε που είπε ψέματα. Να μας πούνε εμάς ότι είμαστε διαταραγμένοι και έχουμε επιφανιακή χαρά και στέριση αγάπης και συναισθηματικό αυτισμό. Πάμε καλά; Που κλαίμε που σκοτώθηκε ένα πουλάκι και γελάμε με τις βλακείες μας. Γιατί μπαίνουμε στον προκρούστη κι αρχίζουμε και βάζουμε και τους ανθρώπους μας εκεί μέσα και βγαίνουμε όλοι ληψοί και γινόμαστε χάλια; Να πάμε να μας μάθουνε το του και α τα την ώρα που με ένα τατα τα τα εμείς φτιάχνουμε ολόκληρο μιουζικαλ επιπέδου για πολύ λίγους; Πάμε καλά;

Δεν ξέρω τί να κάνω. Χρειάζομαι σίγουρα βοήθεια από εναλλακτικό για να το ισορροπίσω το πλήγμα από το κολοσχολείο και να τους παίξω μπάλα πάρτε την παράσταση κι εμείς τον Θεό μας την τέχνη μας επιπέδου για πολύ λίγους. 

Ευτυχώς με πήρε η ψυχίατρος και δεν παιρνάει η συνταγή και η διάγνωση πάνω γιατί τα έχω απλήρωτα και μας πετάει ανασφάλιστους και θα έχω λίγες μέρες να ηρεμίσω και να σκεφτώ και να ηρεμίσω.

Να προσέχουμε να είμαστε καλά και θα τα καταφέτουμε λαμπρά κι ωραία όπως συνηθίζουμε άλλωστε.

Σε φιλώ αγάπη μου. Θα συνέλθω