Μπορώ να κάνω ότι κάνει ένας άνδρας αλλά δεν είμαι άντρας. Σκέφτομαι σαν γυναίκα και πράτω σαν άντρας αλλά δεν έχω αντρικό σώμα. Έχω δύναμη και ρώμη κι ανδρεία αλλά το σώμα μου είναι ένα σώμα γυναίκας. Μ' αρέσει πολύ το γυναικείο σώμα. Μ' αρέσει πιο πολύ από το ανδρικό και με έλκει και με ερεθίζει περισότερο. Θα μπορούσα να πω πως λειτουργώ και με τα δύο αλλά οι φαντασιώσεις μου επιμένουν να επιλέγουν ένα γυναικείο σώμα ως βάση τουλάχιστον. Αυτό για μένα είναι γεγονός.
Μπορώ να κατανοήσω την λατρεία μιας γυναίκας για το ανδρικό σώμα αν την παραβάλω με την δικιά μου, όπως μου συμβαίνει εμένα με το γυναικείο σώμα. Το ωραίο βέβαια το θαυμάζεις παντού, όμως η προτίμηση είναι προτίμηση και το γούστο γούστο. Τα στερεότυπα στερεότυπα και πάει λέγοντας. Η κοινωνία κοινωνία κτλ. Οι δηλώσεις δηλώσεις και οι παραβολές παραβολές και η αλληγορίες αλληγορίες και τα μυαλά μυαλά.
Εγώ δεν έχω ανδρικό σώμα. Αν μια γυναίκα λατρεύει το ανδρικό σώμα εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό συνολικά. Και γενικά δηλαδή δεν κάνει μια τέτοια γυναίκα για μένα. Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα και βασικά για να βάλεις Χ σε οποιοδήποτε όνειρο και σχέδιο.
Μα κολλάς στα φύλα σου λένε. Η προσωπικότητα σου λένε κτλ. Ναι ρε φίλε κολλάω. Δεν μπορώ να συναγωνισθώ. Βγαίνω αυτομάτως εκτός. Ακόμη κι αν πιστεύω πως μπορώ να το ανατρέψω για μια στιγμή και στο αποτέλεσμα. Να παλέψω αυτή την σύγχιση και να την κερδίσω. Να παλέψω έναν άνισο αγώνα και να τον κερδίσω. Και να καταφέρω να πάρω και συμπόνια. Κι ίσως καταφέρω να πάρω και συγχισμένο έρωτα. Κι ίσως καταφέρω και έρωτα έρωτα κάποτε. Όχι ρε πούστη .. μαύρισα με την σκέψη και μόνο. Δεν είναι αυτό το άθλημά μου. Με αρρωσταίνει ακόμη κι η σκέψη της σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή