Σήμερα βγήκα κανονικά στον αγρό. Τελικά είναι όλα καλά και η χρονιά δεν είναι και τόσο κάτω. Με συγκίνησε κι ο φίλος που δεν πήρε το μεροκάματό του και πλήρωσα μόνο το προσωπικό. Ρε του λέω θέλω να συνεργαστούμε και δεν θέλω να ντρέπομαι να σου ζητώ. Τίποτα αυτός. Είπε τρις μέρες θα μου τις κάνει δώρο για βοήθεια που γύρισα το πόδι. Με κέρδισε έτσι εύκολα, σκλαβώθηκα. Του χρόνου θα του δώσω όλα τα χωράφια που θα είναι και γεμάτα να τα μαζεύει αυτός αρχηγός. Θα κρατήσω μόνο τα εφτά στρέμματα που έχω στις περιφράξεις να παίζω να μην μου σκουριάσουν τα εργαλεία μου και να μην ξεμάθει το κορμί μου από την σκληρή δουλειά. Έτσι θα μπορέσω να φύγω κι όλας χωρίς να ανησυχώ. Σήμερα δούλεια σε άλλη μεριά. Ήρθε και με βοηθάει η ξαδέρφη μου. Ούτε αυτή θέλει λεφτά. Με έχουνε κατασκλαβώσει. Της είπα όσες μέρες κάτσει τόσες μέρες θα πάω κι εγώ να της κλαδέψω πέρα την Άνοιξη. Δεν σου είπα τίποτε μου λέει. Αλλά θα πάω. Τελικά έχω παλιούς ανθρώπους που με νοιάζονται και δεν ξέρω γιατί τραβιώμουνα με τους καινούριους τόσον καιρό. Άρχισα να αισιοδοξώ. Βέβαια πονάω σήμερα. Το πόδι με πόναγε το πρώτο δίωρο μετά πέρασε και το απόγευμα άρχισε να καίει. Θα το λύσω όταν ξαπλώσω να δω τι έχει γίνει. Σήμερα με την ξαδέρφη βγάλαμε καμιά τετρακοσαριά ευρώ σε καρπό οι δυο μας σε ούτε ένα στρέμμα. Άλλες δέκα μέρες τέτοιες μέρες και τα έλυσα τα βασικά. Κι άλλες ακόμη δέκα μέρες και θα κάνω και σχέδια μετά. Έχει πολύ χωράφι ακόμη. 

Σκεφτόμουν πως είμαι πολύ καλά που βλέπω τα προβλήματά μου. Πρώτη φορά τόσο δυναμικά. Ειδικά αυτό με την ζήλεια. Και θέλω να το αλλάξω όσο μπορεί να διορθωθεί. Μήπως και καταφέρω μια ήπεια σχέση σε νορμάλ βάση. Δύσκολο μου φαίνεται. Πως να το καταπίνω και να το κάνω διεκδίκηση, να μην τρώω αποστροφή και σκοτάδι. Κοιτώ πίσω και βλέπω πως αυτό με ξενέρωνε πάντα και δεν μπορούσα να καταλάβω πως μου συνέβαινε αυτό πάνω στο πικ. Και πάθαινα ατυχήματα και τόσα ψυχοσωματικά από στρες. Το μυστικό είναι να μην είσαι ερωτευμένος. Χα! Να μια λύση. Καταδίκη όμως. Ούτε αυτό μ' αρέσει. Θα το ψάξω. Τί λύσεις μπορεί να υπάρχουν;