Σε ξέρω

 

Κάπου παράπεσαι η αγάπη

Σε ένα κορμάκι

Σε μια αντλία ανάσας 

και σε μια αίματος

που περπατάει.

Τα μάτια βάφουνε

για αυτή τα σύννεφα

και τα ποτάμια.

Και κάποιο χεράκι

με ιδρωμένη παλάμη

σε τρύπες την ψάχνει

Σε τρύπες τη χάνει

σε ρογμές και σε πλάτη

Ρωτάει 

Ρωτάει 

Ρωτάει

Κι αυτη καταλαβαίνει πως είναι άσχετος 

και συνεχίζει την δουλειά της.