Μου είναι πιο εύκολο να πιστεύω πχ πως είσαι κρυφογκέι, πως έχεις κάνει ψεύτικα εμβόλια. Να πω πως γράφεις στοχευμένα για να βρίσκουν κάποιοι άγγελοι τα θύματα κι από τα θύματα να πιάνουνε τους θήτες. Και να θαυμάζω γι' αυτό το έργο σου. Ο έρωτας μου είναι η μεταφορά, δεν είναι η κυριολεξία του. Μου είναι πιο εύκολο να πιστεύω τα απίστευτα, την πιο τραβηγμένη εκδοχή τους παρά αυτά που βλέπω κι αυτά που μπορούν να τα επιβεβαιώσουν κι οι ιστορίες και τα μαθηματικά. Μου είναι πιο εύκολο το εξοφρενικό από το λογικό. Πιο εύκολα να πιστέψω πως είσαι εξωγίηνος, επιτελείο, μυστικός πράκτορας του στρατού, σε απειλή ή σε χειρισμό που να σε έχουνε απαγάγει. Παρά να πιστέψω ότι απλά είναι αυτό, μια τελειωμένη υπόθεση, ένα κατακαημένο θύμα θήτης παρτάλι.
Γενικά σε αυτή την ιστορία μπορώ να πιστεύω κουφά πράγματα και καθόλου τα προφανή. Γι'αυτό είναι εύκολο να πω πως είναι δικιά μου η ιστορία παρά δικιά μας. Αλλά κι αυτό μου φαίνεται πολύ λογικό και κοινό ως συμπέρασμα για να το αποδεχτώ έτσι εύκολα.
Μπορώ να βρω χίλιες διαφορετικές εκδοχές κι αλήθειες που να μ' αρέσουν. Όχι όμως το προφανές και το συνηθισμένο, όχι και
χίλια όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή