Θέλει και το μυαλό να αμολύσει
για να σας δω βουνά
ξαπλωμένη τη Γη
Μυρίζει ο αέρας βροχή
Για να σας δω νησιά
ακλόνητα στα αφρίζοντα κύματα
Μα έχει το μυαλό μου
πολύ μαζευτεί.
Είν' αμοιβάδα μες τα μούσκλια
Κι ένας γιρίνος που γυρίζει
την καταπίνει να μεγαλύνει
Να τον φιλάς.
Εχει στο μυαλό του
πολύ μαγευτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή