Ο πόνος είναι ίδιος με τον πόνο της τρέλας όταν φαντάζεσαι πως σκοτώνεις κάτι αθώο

 

Υποφέρω πολύ τα βράδια. Την ημέρα προσπαθώ να συνέλθω από αυτή την εξουθένωση και πριν καλά καλά προλάβω να ανακτήσω λίγες δυνάμεις έρχεται πάλι το βράδυ και με τσακίζει.

Από που προέρχεται όλος αυτός ο πόνος. Και που να βρίσκεται η γιατρειά κι η αγάπη. Η αγάπη η θαυματουργή. Που να την είδα τελευταία φορά ψάχνω. 

Έχω περάσει τόσα πολλά που θα ήθελα να πω σε μένα και σε όλους, ερωτευτήτε την αγάπη, βρήτε κι ερωτευτήτε την αγάπη. Αυτήν που ούτε κι εγώ βρέθηκα ικανή με το άγγιγμα να νιώσω να δώσω, όσο κι αν το ονειρεύομαι και το ζω στα όνειρά μου. 

Κι εσύ που την ονειρεύεσαι τόσο ωραία. Κι αυτό δίχνει ότι θα μπορούσαμε και στην πράξη. Τόσο δυνατή και μεγάλη που τον κόσμο να αλλάξει μοιάζει ότι μπορεί. Όταν ξεκινάει το βράζυ κι ύστερα αυτοκατασπαράζομαι διαλυμένη από την εξαντλητική μοναξιά και η μέρα με βρίσκει να σέρνομαι. Τόσο που έρχεται κι ένα βράδυ που ξεραίνομαι και ξυπνώ και κάπως κάποια ελάχιστα χιλιοστά προχωρώ. 

Τόσο που όταν το πίστευα μονόπλευρο ήμουν καλλυτερα και κάπως περισότερο προχωρούσα. 

Προσπαθώ να σκεφτώ την πλευρά σου και η λογική μου με αφήνει και η τρέλα μου με σχίζει. Είσαι τόσο μακριά και έχεις χτίσει και τείχη που κανένα μου κλειδί δεν ανοίγει. Έχω αποτύχει να δω τί είσαι. Εκ του αποτελέσματος μπορώ να πω πως δεν βγαίνει άκρη. Πως δεν βγαίνει ζωή έτσι. Πως ζωή και θάνατος έχουν γίνει ένα. 

Ζητάω βοήθεια. Σωτηρία. Λύτρωση. Βοήθεια. Βοήθεια. Βοήθεια. 

Και θέλω μια αγκαλιά, όχι χάπια. Να δώσω αγκαλιά και να πάρω. Χωρίς φόβο και πάθος. Και χωρίς φόβο και πάθος μαζί σου δεν γίνεται. 

Γιατί θε μου να νιώσω και να γνωρίσω μια τέτοια άβυσσο . Τί δοκιμασία είναι αυτή και τί πρέπει να κάνω; Αν την αρνιέμαι είναι σα να αρνιέμαι τον ίδιο μου τον εαυτό. Κι αν δεν την αρνούμαι είναι σα να αποδέχομαι τον θάνατο εν ζωή. Έναν θάνατο που θα μπορούσε αν είναι έρωτας αν ήμασταν μαζί. Μα ούτε κι αυτός ο θάνατος μα ούτε κι ο άλλος κι όλη η αγάπη και τα σώματα νιώθω πως μπορούν να κάνουν κάτι να με βοηθήσουν. Ματαιοπονώ. Απελπισμένα. Και χρειάζομαι δύναμη για να βρω τα βασικά να δυναμώσω. 

Θε μου θέλω συμπόνια.

Θεά Αφροδίτη βοήθησέ με.

Ο πόνος είναι ίδιος με τον πόνο της τρέλας όταν φαντάζεσαι πως σκοτώνεις κάτι αθώο.