Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Πλάνο νο1

 


Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου αυτό που τραβάω τις νύχτες. Βέβαια χειρότερο θα ήταν να τα έβλεπα όλα πανομοιότυπα και να μην είχα κάτι στην καρδιά μου     ας είσαι καημός. Όμως γίνομαι λιώμα για να ανταπεξέλθω. Είναι φρίκη να κάθομαι μόνη μου και να γίνομαι λιώμα. Λες και ήταν καλύτερα τότε που με απειλούσε η θέση μου κράταγα μια εγρήγορση και νηφαλιότητα για να είμαι σε ετοιμότητα. Τώρα είναι κάπως σα να έχω παραδοθεί και να μη με νοιάζει η αρχαία μου μάχη. Μεθυσμένη δεν μπορώ να κάνω ούτε υπολογισμούς με άστρα ούτε αφουγκρασμό. Μόνο να βγει η νύχτα να πάει και να μη ξανάρθει. Κι αν δεν είχα τα παιδιά και τις δουλειές θα ήταν έτσι και η μέρα. Σαν καταδίκη. Και τί φως είναι αυτό ένα παγκάκι σε μια πλατεία! Και τί αγάπη είναι αυτή που νιώθω. Να φταίει που δεν είμαι Αθηναία είναι γελοίο. Δεν την χωράει το μυαλό μου αυτή την κατάσταση. Αγνοείται η τύχη μου. Αιωρούμαι. Εντάξει να μην κλαίγομαι, είχα και κάποια καλά οράματα χθες τη νύχτα. Δεν θέλω να φτιάξω τίποτε να τα αποτυπώσω μου την δίνει η μνήμη. Η μνήμη μου μου φαίνεται ξένη, ακατάλληλη ως υλικό. Ο ίδιος μου ο εαυτός δλδ. Να το πάλι. Ζηλεύω τον τζόκερ που μπορεί και γίνεται ότι θέλει. Άγνωστος. Γιατί εμένα αυτό που θέλω με βασανίζει τόσο πολύ και να μην κολλάει με τα υπόλοιπα! Τί ζωή θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί και σε ποιο βαθμό θα μπορούσαμε να είμαστε ικανοποιημένοι. Θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα προσωποποιημένα. Να μη γλυτώνεις από πουθενά. Το πόσο πολύ το θέλω το ξέρει η νύχτα.

Να ξυπνήσουμε το πρωί μαζί να περνάμε μαζί τις νύχτες. Είναι ξεκάθαρο ότι νικάει η νύχτα. Να της δώσουμε αυτό που ζητάει. Σε παρακαλώ μωρό μου. Να ξυπνάμε μαζί το πρωί. Αλλά δεν θέλω να με σπιτώσεις ή να σε σπιτώσω. Ωραία θα είναι να με σπιτώνεις και να σε σπιτώνω. Δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Μέχρι και ένσημα μπορώ να σου βάζω. Γιατί νιώθω σχεδόν πάντα εκτός θέματος. Και θέλω έτσι να πάμε σε ένα ξενοδοχείο μόνο για να ρεφάρουμε και να τα χάσουμε όλα. 

Θα έρθω στην πλατεία και θα περπατήσεις λίγο το μίλι να έρθεις να με βρεις για να σου δώσω ευγνωμοσύνη που θα μου ζεστάνεις την μνήμη. Αυτό είναι το σχέδιο. Τί λες; Σε ενδιαφέρει; 


 


              

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή