Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024

Δεν ξέρω πόσο περίεργο είναι αυτό και που σκεφτόμουν εσένα πριν κοιμηθώ

 

Είδα στον ύπνο μου την Ερατώ. Δε θυμάμαι τί έγινε πριν πως βρέθηκα εκεί αλλά σα να ξεκίνησε το όνειρο από το κρεβάτι της. Ήταν όπως πάντα τόσο θερμή και δεκτική στον έρωτά μου. Κάποια στιγμή ακούστηκε μια πόρτα, σταματήσαμε και μου είπε πως είναι ο τάδε και κατάλαβα πως ήταν το τωρινό αγόρι της αλλά παρέμινα συναισθηματικά ήρεμη όπως κι όλη την ώρα που γλυφόμασταν τόσο ζωντανά δεν είχα κάποια  φόρτιση παρά την μεγάλη λαγνεία. Καθόμασταν αγκαλιά με τα σώματα μας πλεγμένα κάτω από τα σκεπάσματα όταν μπήκε το αγόρι στο δωμάτιο που φάνηκε να ένιωσε κάποια ρουτινιασμένη έκπληξη και σαν κάπως να ενοχλείται σαν να της λέει πάλι με γκόμενα είσαι! Μετά περνούσαν κι άλλοι γνωστοί από την οικογένειά της και με χαιρετούσαν, η μάνα της η ξαδέρφη της ο αδερφός της πρόσωπα που με θυμόντουσαν και μου μιλούσαν με χαρά κι έκπληξη πως βρέθηκα εκεί και όλα αυτά γινόντουσαν στην Πάτρα  που είχα πάει για δουλειά πάλι. Περνούσαν κι εμείς παραμέναμε σε αυτή την ερωτική αγκαλιά που νιώθαμε τόσο άνετα και ωραία. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να κάνουμε μαζί Πάσχα. Δε θυμάμαι κάτι άλλο, χτύπησε το ξυπνητήρι και ξύπνησα, πετάχτηκα πολύ απότομα από το ξυπνητήρι. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή