Είναι η τρέλα μας το μαζί που νιώθουμε
Πάντα ισοπαλία να ερχόμαστε
Όλη η τρέλα μας στο μαζί που νιώθουμε
Ενώ συμβαίνουν όσα –δεν- συμβαίνουν
Δίχως να μάθουμε αν εκείνος είναι εκεί-νος
Που κινεί τους ιστούς
πάνω και κάτω από το δέρμα
Όταν που ανατριχιά-
ζει η ραχοκοκαλιά
ως τον εγκέφαλό
Μας παλουκώνουνε πεταλούδες
όχι σαν όλα τα σύννεφα
Πιέζει το κεφάλι και το ξερνά
εκεί που γαμάν την καρδιά μας
Όμως εμείς Πάντα
ισοπαλία θα’ ρχόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή