Επιδεινώνομαι. Σάλια.
Γλύφω στη Σαχάρα
τη Φάτα Μοργκάνα.
Μα είναι αθώα τα μάγια της αθώα
αθώα πεταλούδα στο πουκάμισό σου.
Πεταλούδα στο καλάθι
απ' το ποδήλατό σου.
Μέλισσα που σε τσιμπάει στο σβέρκο.
Σκυλί που σε φοβερίζει
γιατί βαστάς όπλο.
Φίδι που σε εμπιστεύεται
και συσπάται ηδονικά πάνω σου.
Κι όμως, ο πεινασμένος γάτος
δεν μπορεί να τα θυμάται αυτά.
Ότι από την δική μας περίπτωση έγινε
η εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Είναι η ιστορία που λέει
η βροχή στα σαλιγκάρια.
Και η μορφή σου για το άπειρο.
Όταν κατά-λάθος μας ματώνουν τα σ' αγαπώ
Μη σταματάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή