Αποζητώ το φως, άλλο φως, όχι αυτό το κατάλευκο που βλέπουμε στο κόμμα. Να δω στεριά, ζωή. Αν πρέπει να υπάρχω μέσα σε αυτόν τον τρελό πόνο, τον θάνατο για να μάθω τι είναι ζωή, αν πρέπει να ζω έτσι, να μη μπορώ να εξηγήσω σε κανέναν τι μου συμβαίνει, να μου επιρτέπεται να σε φωνάζω μόνο μέσα στις κουφάλες των δέντρων, στα μανιασμένα κύματα, αν πρέπει να ζω αυτό το εσωτερικό μαρτύριο για να μάθω τι είναι να αισθάνεσαι. Αν πρέπει να ζω έτσι και υπάρχει όντως κάποιος λόγος να ματαιώνονται όλα αυτά που με κρατήσαν ζωντανή. Αν πρέπει να ζω τον θάνατο για να μένω ζωντανή χωρίς να αξιωθώ να μάθω πως με λένε και πως είναι το φιλί .. δεν είναι ζωή ούτε κι αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή