Εσύ που ξέρεις πώς γράφονταί τα ποιήματα, ξέρεις πως και τί φωνάζω και πόσο θέλω να πω τί και ποιός και γιατί το λέω αλλιώς. Δώσ' μου λοιπόν μια ευκαιρία να στα πω από κοντά όπως είναι, αν θες. Ομορφιά μου. Γιατί έγινε ο κύκλος νιώθω κι από δω και πέρα ότι άλλο πατάει δεν θέλω να γίνουμε μια μουτζαλιά, μια γενικότητα. Ούτε να ανοίγομαι στο ξεχείλισμα και να γίνομαι το νερό που πέφτει πάνω σε μια πυρωμένη συστολή και σπάει σίδερα. Και συμβαίνουνε τέτοια. Το ξέρω πως τραγούδι μας είναι και το εγώ ποτέ δεν αγαπώ και μπαίνει πρώτο σαν ασπίδα και σα να κλείνει το φως για να βουτηχτούμε άγρια αλλά ξέρω και μέχρι πιο λιώσιμο φτάνουν από μέσα τα παρακάλια. Πες μου ότι θέλεις να συμβεί και πώς σε λίγες μέρες κάτι θα γίνει να βρεθούμε να κάνουμε έρωτα και να είμαστε μαζί με όλες μας τις δυνάμεις και περισότερο ..
Κοίτα, έχω πολύ τραυματική εμπειρία από στρέιτ κι αυτά που σε παίρνουν στον τάφο τους. Αλλά είναι πολύ στενό αυτό για να το έχουμε για δικαιολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή