Έχω πυρετό. Η γλώσσα μου έχει φουσκώσει έχει πλατύνει και κρέμεται. Τα χείλη μου συσπώνται να σε βρουν Τί έχετε πάθει .. Έτσι σε γλύφω παντού. Είμαστε παραλυμένοι από την καύλα. Κάθεσαι μπρούμυτα με τα χέρια πλεγμένα κάτω από το κεφάλι σου σαν τον ερμαφρόδιτο αναίσθητη αλλά με τα πόδια ανοιχτά και σε γαμάω. Κάνουμε Έρωτα σε άγνωστους μας ρυθμούς και παρακαλάω να μείνουμε. Σε κοιτάω εκεί που χάνομαι και νιώθω πως αχώρετα με κυριεύουνε πνεύματα που τα ζωντανεύω για σένα και μας αγαπάνε απέραντα. Πέφτω σαν μεγατόνος μέσα σου και σε σφραγίζω. Έγινα στάχτη. Με ξαναγεννάς και δε φοβάμαι αυτή την πλήξη. Μου έχει δώσει την ζωή που ονειρεύτηκα βίδες, από το τελευταίο σου συρτάρι. Η ψυχή μου αναπνέει από το στόμα σου. Τα χείλη μας ακουμπάν τα υγρά τους γιαπωνέζικη γραφή. Εκρήξεις. Πάρε μου το μυαλό, σε παρακαλώ και κράτα το και χώστο. Δεν αντέχω άλλες προδομένες γραφές. Θέλω να σ’ αγαπήσω όπως σε ερωτεύτηκα. Σε ένα άδειο συρτάρι με προφυλακτικά έπεσα και χάθηκα πίσω του. Αιώνια. Βρήκα απίστευτα πράγματα. Από εκεί μπαίνει όλο το φως σε όλες τις εκτυφλωτικές χαραμάδες του σύμπαντος. Η χλόη του παράδεισος άνθη. Ενώνονται με ουράνια τόξα και γλιστράν απ’ τα χύσια μας. Κι άλλο σε θέλω. Σε φιλώ με γλώσσα φουσκωμένη και πλατιά μάχομαι όλη να αγκαλιάσω το είναι σου. Τρελαίνομαι αλύτρωτα γιατί ζηλεύω και το κρεβάτι που ακουμπάς ή σ’ ακουμπάει; Γι’ αυτό κρεμαστήκαμε και αιωρούμαστε μπιγμένοι ο ένας μέσα στον άλλο. Δε θα λυτρωθούμε ποτέ. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι! Μάτια του κόσμου μου Βουτώ στα βυζιά σου κι αισθάνομαι πως είσαι ότι πιο φριχτά μου έχει λείψει. Άνοιξέ μου. Άνοιξέ μου. Άνοιξε Πρέπει να φυσώ τα ονόματά μας στις τρύπες. Άνοιξέ μου Η φωνή μου έχει πήξει. Αργοσέρνει τα μάγια σου. Ακούς; Είναι μόνο φθόγγοι. Κατάλαβέ με ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή