ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
Υπόκωφη αγωνία
κι ένοχη ματαιότητα
τι γλυκιά ταλαιπόρια
του παρία η αλητεία
που αγάπησε
της τρέλας την πύλη.
Σέρνεται με ψηλά το κεφάλι
και φτύνει
το φλέμα απ' το ξενύχτι
φτύνει στα μούτρα
τον τελευταίο του πειρασμό.
Κι αντίκρι η ανατολή
Με χαμόγελο και βλέμμα ξεχειλωμένο
Ερωτευμένο κι Ελεύθερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή