Κυριακή 18 Απριλίου 2021

Σωστό λάθος /Προκρούστης remake

 

ΛΙΛΛΥ μου,

Κάθε μέρα εύχομαι να λάβω νέα σου αλλά ούτε ο ταχυδρόμος ούτε ο δολοφόνος έρχεται. Υπάρχει μια βελτίωση στην κατάσταση μου που δεν ξέρω ακριβώς να απαντήσω αν είναι βελτίωση ή υποτροπή. Θα στα έγραφα όλα τώρα εδώ αλλά δεν έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα. Έχω προσπαθήσει τόσο πολύ να υπάρξω κάπως στην ζωή σου και θα προσπαθώ όσο μπορώ. Κι όσο θα αισθάνομαι ότι δεν σε ενοχλώ. Θέλω να νιώθεις όμορφα για μας, για αυτό που είμαστε, για αυτό που έχουμε και μπορούμε. Για αυτό που θέλουμε. Για κάποιον λόγο η ζωή δεν με αφήνει να κάνω τώρα αυτή την "τρέλα" που σχεδιάζω ώστε να στρέψω όλες μου τις δυνάμεις ταυτόχρονα επάνω σου. Είναι σίγουρο όμως ότι θα το κάνω γιατί δεν πρόκειται να ησυχάσω αν δεν μαζέψω αυτή τη ζημιά. Είμαι καλά, μπορώ και νιώθω. Μπορώ και επικοινωνώ με σπουδαίους ανθρώπους, μπορώ και λειτουργώ και τρέχω τα όνειρά μου. Μπορώ ακόμα και έχω φανταστικά ερεθίσματα και βρίσκω στιγμές ικανοποίησης. Μπορώ να έχω κανονικούς οργασμικούς σπασμούς με ένα χαρτί και ένα μολύβι. Όπως σου είπα μιλάω και με ένα κορίτσι. Με βοηθάει πολύ αυτή η «επαφή» να εξετάζω τις εμμονές μου και να βιώνω μια «λογική» αλληλεπίδραση. Προσπαθώ να μην σε μπερδεύω με αυτό αλλά μου είναι μάλλον ακατόρθωτο να λειτουργήσω ερωτικά χωρίς εσένα. Κι ο έρωτας μου τρέχει από τα μπατζάκια. Έστω μιλώντας, έστω φλερτάροντας. Έστω γυρεύοντας μια ένδειξη ζωντάνιας και λογικής επικοινωνίας. Μ’ αρέσει και παίρνω την χαρά από την ζεστασιά έστω στην αφηρημένη έννοια του έρωτα. Τον αλληλοθαυμασμό, το μοίρασμα των καρπών της ψυχικής διέγερσης. Νομίζω ότι είμαι σε καλά χέρια και προσπαθώ να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορεί να υπάρξει ένας άνθρωπος στην κατάστασή μου. Γι αυτό εκφράζω και εξετάζω συνεχώς τα συναισθήματά μου και βλέπω την πορεία τους. Η καρδιά μου είναι χάος. Είμαι δυσαρεστημένη με τα αποτελέσματά της προσπάθειας να σε προσεγγίσω όπως σε θέλω. Δεν ξέρω τι φταίει από όλα. Νιώθω αυτό το καλώδιο με την πρίζα που πήρα παραμάζωμα τυλιγμένο στον λαιμό μου να με πνίγει και θέλω έστω για μία φορά πριν πνιγώ να βιώσω τον αληθινό έρωτα. Δεν ξέρω πως θα το καταφέρω αυτό αλλά αυτό θέλω. Κλείνω τα μάτια και αφήνω την καρδιά μου να με πάει στον έρωτά μου. Αυτόν που έρχεται μόνο μια φορά στη ζωή και είναι ανίκητος. Και είναι αυτός που κινεί όλη μου την ζωή. Στα χέρια του όπως είναι να την αφήνω.

                                                                                              Τώρα εσύ φταις

                                                                                                ΑLiTZiM MiSENiAZi



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή