Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

Μίλησα πολύ (ή -για σένα- ηθικά Νικομάχεια και ξερό ψωμί)


 

Το αισθητό το μετέφερα.

Το ψυχικό το έκανα.

Το νοητό με έριξε σε πηγάδι

, μαζί με το φεγγάρι.

Από το επιθυμητικό και το θυμοειδές  

εσύ δε με θες

ούτε να ξέρεις τι κάνω.

 

Μίλησα πολύ.

 

Έκανα νοητό το αισθητό, με αίμα στη ψυχή.

Γυρίζω. Με αίμα πάνω στη ψυχή.

Σε νοητό από αισθητό και βγαίνω από την αρχή.  

 

Μίλησα πολύ.

 

Μίλησα σε αυτό που ως ερώμενο με κινεί.

Για το θάμπωμα και τη συγκλονιστική ηδονή.

 

Μίλησα πολύ.


 

Μίλησα ήδη πολύ.

Έκανα αισθητό το νοητό     με αίμα στη ψυχή.

Γυρίζω. Με αίμα πάνω στη ψυχή.

Σε νοητό από αισθητό βγαίνω από την αρχή.  

Και ήδη μίλησα πολύ.

Σε αυτό που ως ερώμενο με κινεί.

Για το θάμπωμα και τη συγκλονιστική ηδονή.

 

Μίλησα πάρα πολύ.

 

ΒΑΛΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗ




( photos by Liv Antonis / αν βρω που πετάξανε την άλλη μπακέτα θα δεις)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή