Δίνη και παίρνει..
Ατελίωτα αποξηραίνω στίχους αυθύπαρκτους
δίχως να ξέρω πιά αυτάρκεια-ανεπάρκεια με οδήγησε εδώ
Σε υπόγεια τους στοιχίζω με κριτήριο ηχό-χωρικό
Τώρα, δε συνεχίζω
δίχως να σ'έχω-ζω-μπορώ- συγχίζω
Αγάπη και υπερρεαλισμό.
Σταματήστε Τώρα τον θρήνο, κάτι γεννιέται...
ουφ ευτυχως σε βρηκα κατω απο εναν σωρρο ακυρα. Εισαι ενα τρυφερο τρυφυλλι αναμεσα στα μπαζα και το σκουπιδολοϊ. Σ'ευχαριστω που σε γνωριζω πουλακι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή