ψυχανάλυση στην ποίηση!

''..συμβαίνει συχνά ένας ποιητής να χρησιμοποιεί μια παραδρομή της γλώσσας ή κάποιο άλλο σφάλμα σαν μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης. το γεγονός αυτό καθαυτό αποδεικνύει ότι πιστεύει πως το λάθος, π.χ., μια παραδρομή της γλώσσας, έχει κάποιο νόημα, γιατί το δημιουργεί σκόπιμα. γιατι είναι αδύνατον ένας ποιητής να κάνει τυχαία μια παραδρομή της γλώσσας του ήρωά του. επιθυμεί να αποκαλύψει κάτι, με μέσο την παραδρομή και μπορούμε να εξετάσουμε τι μπορεί να είναι - αν ίσως θέλει να δείξει ότι ο ήρωάς του είναι αφηρημένος ή πολύ κουρασμένος ή απειλείται απο έναν πονοκέφαλο. φυσικά, δεν πρέπει να υπερβάλλουμε ως προς τη σημασία της παραδρομής, αν οι ποιητές τη χρησιμοποιούν για να εκφράσουν δικά τους νοήματα. οι παραδρομές μπορεί στην πραγματικότητα να είναι δίχως σημασία, τυχαία γεγονότα, στον πνευματικό κόσμο, ή μπορούν να έχουν μονάχα συμπτωματικά μια σημασία, και οι ποιητές, παρ' όλα αυτά, θα έχουν το δικαίωμα να τις εξιδανικεύουν, δίνοντας τους έννοια για τους δικούς τους σκοπούς. ωστόσο, δεν θα μας προκαλούσε κατάπληξη αν μαθαίναμε περισσότερα απο τους ποιητές για τις παραδρομές της γλώσσας, παρά απο φιλολόγους και ψυχιάτρους..''

-κείμενο Sigmund Freud-
(art Mondrian)