Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Απόγνωση


δυο παιδικά χεράκια τσαλάκωσαν και μου πρόσφεραν το χαρτί
κι όμως με αρματωσιές ντυμένες παρελαύνουν οι αλήθειες
η δύναμη στάθηκε στους κόκκους της κλεψύδρας
-όσο κι αν φωνάξω η φωνή μου πως να φτάσει εκεί-
Τι κάνεις, είσαι καλά;
πόση σημασία μπορεί να έχει αυτό
πόσα ταξίδια χρειάζονται για να σβηστεί ένας αποχωρισμός
πόσοι παλμοί για να μετρίσουν αυτό που νιώθω
ποια ταινία του σινεμά μπορεί να αντικαταστήσει το όνειρο


(art Mondrian)

2 σχόλια:

Σιωπή