Στο μονοπάτι της σαν μπείς
πολλά τα σταυροδρόμια
άπειρα πράγματα να δείς
και όλα τους ανόμια
Σαν τα αντικρύσεις μη σταθείς
μην τρέξεις, μην τρομάξεις
είν’ η ζωή, μην αρνηθείς
την μοίρα δεν θ’ αλλάξεις
Νερό θα πιείς απ’ την πηγή
της λύπης και του πόνου
θα δείς χαρά, θα δω γιορτή,
θα δείς σημάδια χρόνου
Κι όταν το τέλος θα ’ρχεται
θα τρέμω, θα φοβάσαι,
σώμα - ψυχή θα μάχεται
για σάρκα μη λυπάσαι
Κι όταν αγέρας απλωθεί
και τη φωτιά μας σβήσει
πρώτη η ψυχή θα λυτρωθεί
για πάντα αυτή θα ζήσει .
(το ποίημα αυτό γράφτηκε στίς 26/6/1999)
[foto by antony, Capo Araxo]
Pandiony
ΑπάντησηΔιαγραφήένας τρόμος η μάχη
ανάμεσα στη σάρκα
και στη ψυχή
έρχεται στιγμή
που καταβροχθίζει
η μία την άλλη
έτσι είναι maria r. , συνεχόμενη πληθορική μάχη, μα κι αγάπη και έρωτας στο ’αγνωστο μονοπάτι..
ΑπάντησηΔιαγραφή17 χρονών έγραφα κάτι τέτοια προσπαθόντας να συνειδητοποιήσω και να ελέγξω τις εσωτερικές εκρύξεις απο αυτόν τον πόλεμο του ονείρου και τις πραγματικότητας..
δεν ξέρω αν έχεις μπεί πιο μέσα στα ποιήματα που έχω αναρτήσει κυρίως τον Απρίλο, είναι σχεδόν όλα απο εκείνη την εποχή, μέχρι τα 22 έγραφα μόνο ρήμες παίζοντας κιθάρα και τρίχορδο..μα μέσα μου στέκονται πάντα διαχρονικά.
να σαι καλά και να περνάς, είναι τιμή μου!!!!!!!!!!
φιλιά
;οΡ
Χωρίς κορμί και αγκαλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήπως η ψυχή ν΄ανθίσει;
Πως τη ζωή να αγαπά
δίχως θανάτου βρύση;
Τα αστέρια δίχως έρωτα
και πόθο δεν ανάβουν,
χωρίς το σώμα η ψυχή
για πάντα έχει σβήσει.
Καλημέρα!
Από μικρή στα .. βάσανα, σε βρίσκω! :))
μικρούλα το έγραψες αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι είναι πολύ όμορφο!και τόσο αληθινό...
πού την ήξερες εσύ τότε τόση αλήθεια?
καλημέρα
καλημερά σε όλους..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα φίλη Φαίδρα Φίς, ξέρεις την ιδιαίτερη αδυναμία που σου έχω, κι αυτό επιδή κάποια στιγμή έννιωσα μια ατόφια επικοινωνία σαν την τελευταία μπάμπουσκα ανέλπιστα συμπαγή, εκτώς στατιστικής και τυποποιημένων προτύπων, στο επίπεδο της ρευστής ακατέργαστης εξωτερίκευσης των σκέψεων πατούσες τις πέτρες του μονοπατιού και σε έβλεπα καθαρά, συλογίστρια απέναντι μου και πότε πότε ευφραντικά μέσα μου..
σε ευχαριστώ για την όποια προσπάθεια και αν αυτή η διαδρομή ήταν μόνο μια μικρή διάβαση στο φανάρι που αναβόσβηνε το πορτοκαλί και με ένα χαμόγελο έκπληξης πρέπει να συνεχίσουμε κατα όπου τραβάμε και τραβιώμαστε λόγο σχετικότητας χρόνου, ή κάποιου άλλου που το μικρό μου μυαλό δεν εσύλλαβε να ξέρεις ότι στάθηκες παρέα σε δύσκολη συναισθηματικά στιγμή και με ενέπνευσες δίνοντας μου έτσι αυτό που πάντα αποζητώ και δύσκολα βρήσκω, τον πυρίνα των προσδοκιών μου.. είμαι κομπλέ, σαν το σπότ του τουρισμού, που ασχολούμε, ''live your myth at greece'', αν και ξέρεις με πόσες θυσίες αναζητώ την αλήθεια.
...ωρέ τι πρόλογος είναι αυτός!! ήθελα να απαντήσω στο που βρήκα τόση αλήθεια απο την εφηβεία μου..
μεγάλωσα στην απολυτη ελευθερία απο τα 12 χρόνια μου δεν είχα κανέναν έλεγχο απο τους γονείς μου, με εμπιστεύονταν και έβλεπαν πως είχα βάσεις, αν και ήμουν υπέρμετρα αντιδραστική και προκλητική, απο τα 12 είμαι στον δρόμο, ο καλύτερος μου φίλος είναι 45 χρονών σήμερα και απο πάντα σοφός, έχω κάνει πολύ παρέα με παπόυδες και γιαγιάδες και παιδιά, οι γέροι μου είναι αρχαιολάτρες και με νανούριζαν με φιλοσόφους, τέλος έχω περάσει ατέλιωτες συνεχόμενες ώρες στην άγρια φύση, που είναι η θεά η πιο σοφή..
θα ήθελα σε αυτή την ζωή, επιδή έχω πολλά χρόνια για να περιμένω για την επόμενη, να κεράσεις την ευκαιρία της άμεσης επικοινωνίας ώστε να βρεί την πραγματική μα σπανιότατη εφαρμογή του το μέσο του μπλογκιν..
μικρός μου βγήκε ο επίλογος, εξαντλημένος..
είναι το τι τοποθετούμε και πού, πόσο αγωνιζόμαστε για τις ιδέες και τα θέλω μας που όταν πέρνουν μορφή μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, και το αντίθετο..
;οΡ
φιλιά
at - in, wre me perases kai gia albano sta tympana me tosa la8i se syntaktiko kai or8ografia, den einai pou den ta kserw.. sorry
ΑπάντησηΔιαγραφή;OP