Στροφυλίζομαι στη Στροφυλιά
που ακόμα τρέχουν υγρά
απ’τον έρωτα μου.
Μη ρωτάς, δέν ξέρω.
δέν θυμάμαι, δέν θυμώνομαι,
ξορκίζω με λύσσα γέμίζοντας
τον κολπικό μου χόρο,
υδρώνω, τελιώνω,
γεύομαι και ονειρεύομαι.
δέν νιώθω πόνο, μόνο
λίγο στους προσαγωγούς.
(fotos by Antony)
!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εις άλλα τέτοια και καλύτερα...μπράβο!
πολύ ωραίο δείγμα μιας ποιητικής δουλειάς σε εξέλιξη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ με τον Ποιητή μου πιο πάνω,
μου αρέσει και αυτό που διάλεξες ως νικ νέιμ
ίσως γιατί ηχητικά εμπεριέχει κάτι από οιωνό,
ελπίζω κι εύχομαι τον καλύτερο...
καλημέρα
ειναι και το μερος που σου
ΑπάντησηΔιαγραφήφουντονη την φαντασια.καλημερα
αχ, όργια, όργια, τρυφερά ατέλιωτα δυνατά όργια!
ΑπάντησηΔιαγραφή..λές να βρήκα τον πατέρα του παιδιού μου στην Κάτω Αχαϊά;
!!!!!!!!!!!!!!!!
;οΡ
Λές?
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))))))
Τι να σου πω για την Στροφυλιά.
Έχω κάνει αφιερωματάκι στο blog μου(το έχεις δει?)
Top μέρος. Κορυφαίο.
Δύναμη, μαγεία, κ...α!
Kαι είναι για όλες τις εποχές!!!
Φιλιά πολλά καλό μου έξυπνο υπέροχο κορίτσι!
:)
Έχει και καλό κρασί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να ολοκληρωθεί ο διονυσιασμός!
Φιλιά.
έχει έχει
ΑπάντησηΔιαγραφήνέκταρ και αμβροσία
ορκίζομαι στα ύδατα της Στυγός
συναίσθημα αθανασίας
(λίγο πιο πάνω είναι)
με ένα άλμα
να ανεβούμε
ψηλά έκει
εκέι (μέσα μου,σου,του..)
@Aura που είναι το αφιέρωμα
πές μου γιατι άρχισα να ψάχνω
και χάνομαι
κολλάω παντού!!!
;οΡ
iliosavra.blogspot.com/2008/05/blog-post_02.html#links
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί καλογριάς και Δάσος της Στροφυλιάς..
:)