«..το ξέρω πώς δεν είμαι αυτός που πάνω του θα στηριχτείς
ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς πιωμένο μες τα μπαρ να με βρείς
όμως εγώ θα σου μετρώ της πόλης το σφιγμό με αγκαλιές
θα σου χαϊδεύω το μυαλό.. ..»
«..να μ’αγαπάς..»
μέχρι να ξεριζώσω την καρδιά μου
βοήθεια ζητάω για να δω.
(μουσικη:Π.Σιδηρόπουλος)
Kάπως μεγαλύτερο ήταν το κείμενο αυτό. Αφαίρεσες. Γιατί; Και πάνω που θα σε ρωτούσα πως γίνεται το RR (κάτι λείπει ανάμεσα από τα δύο R. Αν θυμάμαι καλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά Φιλιά!!
:)
Στα σκοτεινά δωμάτια είν’ η ψυχή μας γυμνή
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δε χωράν εκεί μυστικά
κι εσύ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν’ εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά.
(πάλι κάτι λείπει -
έχει κι άλλο)
A.. εδώ έχει πολύ καψούρα το θέμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερούλα :P
( στην είπα την γνώμη μου )
pwpw
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου χαϊδεύω το μυαλό...Ναο γιατί σε μερικούς αυτό υπερλειτουργεί (και νιώθω πως είμαι μία από αυτούς...που προτεραιότητα έχουν να τρέφουν τον εγκέφαλο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο βράδυ.
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει.
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι.
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι.
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι.
Να μ' αγαπάς, όσο μπορείς να μ' αγαπάς...Μια μικρή πνοή και ας βρωμάει η ανάσα μου από τα τσιγάρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή