Μήνες είναι τώρα που σκέφτομαι
μα περισότερο που νιώθω
τις τελευταίες ανάσες , το άσπρο φώς
τον πληγωμένο πόθο .
Πόσο φρικτά κι επίμονα
η κούραση , ο φόβος , η ελπίδα
σκοτώνουν κάτι αθάνατο ,
τον πιο ωραίο έρωτα είδα
Αγάπησα την αγάπη μου
ξεψυχώ μαζί της στο σκοτάδι ,
αργοπεθαίνω μέσα της
ζητώντας ένα χάδι (βράδυ;)
( …κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου ,
σκέψου το ιδανικό και κάν’ το εφικτό ,
μην υπολογίσεις τίποτα μπροστά στο όνειρο αυτο ,
μη στηρίξεις το όνειρο σε άψυχο υλικό …)
[art De Chirico]
Δεν μ' αρέσουν τα μελό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠια...
kai ti saresei na dw an exw kati sti syllogi!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι σε σκα-πανκ σας βρίσκεται?
ΑπάντησηΔιαγραφήαντί για σχόλιο, τα δικά σου λόγια..
ΑπάντησηΔιαγραφή( …κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου ,
σκέψου το ιδανικό και κάν’ το εφικτό ,
μην υπολογίσεις τίποτα μπροστά στο όνειρο αυτο ,
μη στηρίξεις το όνειρο σε άψυχο υλικό …)
(βράδυ;) έχει κάτι παραπάνω από μια λέξη αυτή η παρένθεση, δε βρίσκετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήε ναι
ΑπάντησηΔιαγραφή:o+