Ερωτευμένος σχιζοφρενής

Μια μέρα ηλιόλουστη , σαν ποίημα , χαρά θεού
λες κάτι να μου ‘τρωγε τη σάρκα του νού .

Την πίστη μου έχανα σε κάθε μου σκέψη
και νόμιζα τέρατα πως με έχουν μαγέψει .

Η τρέλα με ζύγωνε , την ένιωθα πλάι
βαθυά τις αλήθειες μου να κρυφογελάει .

Δεν ζήταγα θαύματα για να ηρεμίσω
και πάλι την σκέψη μου ορθά να την χτίσω .

Μα όσο χανόμουνα σε άγνωστους κόσμους
ξανά εδω δεινόμουνα στους λάθος ανθρώπους .

Και πίστεψα κάποτε πως ζεί η αγάπη ...
στην τρέλα με οδήγησε αυτή μου η αυταπάτη .