Εμείς που έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου ρε

 

Είδα στον ύπνο μου πως είχα πάει εκδρομή με λεωφορείο που είχε οργανώσει το φρικ. Και μόλις περνούσαμε από Γαργαλιάνους είδα ένα μαγαζί που πουλούσε κάτι ωραία σνίκερς στον δρόμο σα σε παγκο πανηγυριού και της είπα να κατεβώ και μόλις γυρίσουν να με πάρει. Και κατέβηκα και μόλις πήγα είχε κλείσει τα φώτα κι έκλεινε και του είπα να δω και τα ξαναάνοιξε και κοίταξα και είχαν λεπτές και ξεκολλημένες σόλες και είδα τον Θοδωρή να κάθεται με τον Τάκη τον Κύπριο σε μια καφετέρια δίπλα και χάρηκε ο Τάκης που με είδε και ο Θοδωρής αν και  μαζεύτηκε και του ήρθε απότομο και του είπα τί θα γίνει με τα παιδιά πρέπει να δώσεις έστω τα μισά από αυτά που λέει ο νόμος γιατί θα σου έρθουν πολλά μαζεμένα όταν γίνει το δικαστήριο και με κοίταζε σα χαμένος ως συνήθως όταν του έβαζα ευθύνες. Και έφυγα και πήγα στα σνίκερς που ήταν ακόμη φωτισμένα και ήταν κόσμος και είχα ξεχάσει το κινητό μου πάνω στον πάγκο και είδα μια κλήση από το φρικ και πήρα το τηλέφωνο κάποιου γιατί δεν είχα μονάδες και την πήρα και δεν το σήκωσε και σκεφτόμουν ποιον έχω εκεί να πάω να μείνω και σκέφτηκα πρώτον τον Χαρικλή αλλά προβληματιστηκα γιατί βραχυκυκλώνει μαζί μου κι όπως κοιτάω στον δρόμο βλέπω το αγροτικό και λέω ρε αφού έχω το αμάξι σα να ήταν τελείως λογικό που ήταν παρκαρισμένο εκεί. Και ξύπνησα δεν θυμάμαι κάτι άλλο.

 

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΑ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙΚΝΟΙ

Φύγε απ' τον Πρωκρούστη

 

Ούτε εγώ είμαι σάικο ουτε το παιδί είναι δεπι. Έρχεται ένας προκρούστης και μας πετάει εκεί. Γιατί ούτε εγώ είμαι σε νοητική ή συναισθηματική έκπτωση ούτε το παιδί αφήνει ανολοκλήρωτες εργασίες. Σε αυτά που γουστάρουμε κάνουμε θαυμαστά πράγματα και σε ότι μας ενδιαφέρει τα καταφέρνουμε άριστα. Ποιο παιδί έχει δεπι, αυτό που θυμάται τους δρόμους και μια φορά να πάει κάπου τη ρωτάω να με κατευθύνει και με πάει και τα θυμάται πιο γρήγορα από ότι τα θυμάμαι εγώ που έχω καταπιεί πηξίδα; Που φτιάχνει τόσο ωραία και ολοκληρωμένα έργα και κάνει συνδιασμούς χρωμάτων και μουσική καλύτερα από μένα; Αυτό το παιδί που μπορεί να φροντίζει μόνο του κατοικίδια από νήπειο; που φτιάχνει χορογραφίες και τις θυμάται; που ράβει και που μπορεί να φτιάξει μόνο του ένα γεύμα; που κάνει τέλεια ισοροπία σε δοκό και που μπορεί να σου περιγράψει με κάθε λεπτομέρια ότι ιστορία δει; που μιλάει με ευχέρια και κάνεις μαζί του διάλογο υψηλού επιπέδου; και ναι καικαιδίζει και μιλάει πολύ γρήγορα όταν πιέζεται και κάνει σα σπαστικό όταν ζορίζεται και αγχώνεται και ναι είναι φυγόπονο και πισματάρικο και ξεροκέφαλο και απαιτητικό και δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω την ταχύτητα του και δεν θέλω να του επιβληθώ μα προσπαθώ να το πείσω κι ούτε ατυχήματα είχαμε ούτε τίποτε σοβαρές ζημιές έχει κάνει. Και παναγίτσα κάθεται αν είναι να περιμένει την σειρά της για να μπει στο σινεμά ή στο λούνα παρκ ή να πάρει κάτι εντάξει θα βαριέται ή θα έχει υπερένταση. Και προτιμάει να ασχοληθεί με κάτι όσο θα περιμένει. Δεν είναι βαριά περίπτωση ούτε είναι πως της ταιριάζει σε όλα η διάγνωση αλλά το κατάλαβε και στρέσαρε και έβγαλε πιο βαριά είκονα. Γιατί είμαι κι εγώ υπερβολική και όταν στρεσάρω γίνομαι τραγική και το καταλαβαίνει και την κάνω χειρότερα. Και μου είπε μόλις φύγαμε από εκεί μαμά δεν θέλω να ξαναπάω γιατρό και δεν ξέρω τί να κάνω. Και δεν έχω και σε πολύ υποληψη τον δυτικό κόσμο και τρόπο αλλά πάω εκεί για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου με το σύστημα και να αντιμετωπίζω καθεστήκια τον κάθε έναν που πέφτει στον δρόμο μου. Αναγκαστικά να φοράω τα ρούχα μου για να μην προκαλώ τους ανώμαλους. Γιατί όπως φοράμε τα ρούχα μέσα στο καλοκαίρι για να μην προκαλούμε ποιους και πως όλους δηλαδή το 99% είναι κοντόφθαλμοι επιφανειακοί άνθρωποι και θα πουν αυτοί εμάς επιφανειακούς και πειραγμένους και κενούς και άδειους από ευχαρίστηση και επικοινωνία και προκοπή και λογική; γιατί έχουν κάνει το σχολείο κάτεργο και εργοστάσιο και τις υποχρεώσεις του πολίτη βαβέλ και πύργο του κάφκα και το ίδιο το παράλογο το δεπι το ψυχό προσωποποιημένο; και μου λέει βάλε καμιά φούστα για τον γιό σου η γιατρός η φροϋδοπηραγμένη. Κι έχω λαλίσει κι εγώ και κάνω ψυχολαλά δοκιμαστικά πειράματα ενάντια στην αίσθηση ελευθερίας μου και στην άνεση του ενστίκτου μου για να είμαι όπως με θέλει το σύστημα και να μην προκαλώ πατώντας τον κάλο της σκλαβιάς της μάζας; Χεστήκαμε να είμαστε αρεστοί και επιθυμητοί και αντάξιοι των προσδοκιών του συστήματος. Εμάς μας νοιάζει να μη φοβόμαστε και να νιώθουμε καλά και να είμαστε. Να είμαστε ωραίοι σύμφωνα με τα δικά μας γούστα. Τι να μου πούνε για αυτό το παιδί που βάζει τα χέρια μου στη μασχάλη του για να μη κρυώνω και μου φτιάχνει απίστευτες συνθέσεις. Τι να μου πουν κι εμένα που κάθομαι και κατουριέμαι και δεν πάω τουαλέτα για να μην διακόψουμε την ωραία μας συζήτηση για τον θεό που αυτά που λέμε δεν είναι πουθενά γραμμένα και δεν θα γραφτούν πουθενά και γράφουμε μαζί ποιήματα και τραγούδια και κάνουμε τελετές στον Ήλιο. Ένα παιδί που μπορεί και πλένει μόνο του τα ρούχα του αν τα θέλει στο χέρι και από τρίο χρονών της λέω ντύσου φεύγουμε και σε ένα λεπτό είναι στο ατσάλι που της έδιξα 2 φορές τους κόμπους και τους φιόγκους και τους έπιασε με την μία από την πρώτη δημοτικού. Που μαγειρεύουμε μαζί θαύματα που χορεύουμε μαζί θαύματα που έρχεται και μου λέει τα πάντα που άνοιξε που έκρυψε που είπε ψέματα. Να μας πούνε εμάς ότι είμαστε διαταραγμένοι και έχουμε επιφανιακή χαρά και στέριση αγάπης και συναισθηματικό αυτισμό. Πάμε καλά; Που κλαίμε που σκοτώθηκε ένα πουλάκι και γελάμε με τις βλακείες μας. Γιατί μπαίνουμε στον προκρούστη κι αρχίζουμε και βάζουμε και τους ανθρώπους μας εκεί μέσα και βγαίνουμε όλοι ληψοί και γινόμαστε χάλια; Να πάμε να μας μάθουνε το του και α τα την ώρα που με ένα τατα τα τα εμείς φτιάχνουμε ολόκληρο μιουζικαλ επιπέδου για πολύ λίγους; Πάμε καλά;

Δεν ξέρω τί να κάνω. Χρειάζομαι σίγουρα βοήθεια από εναλλακτικό για να το ισορροπίσω το πλήγμα από το κολοσχολείο και να τους παίξω μπάλα πάρτε την παράσταση κι εμείς τον Θεό μας την τέχνη μας επιπέδου για πολύ λίγους. 

Ευτυχώς με πήρε η ψυχίατρος και δεν παιρνάει η συνταγή και η διάγνωση πάνω γιατί τα έχω απλήρωτα και μας πετάει ανασφάλιστους και θα έχω λίγες μέρες να ηρεμίσω και να σκεφτώ και να ηρεμίσω.

Να προσέχουμε να είμαστε καλά και θα τα καταφέτουμε λαμπρά κι ωραία όπως συνηθίζουμε άλλωστε.

Σε φιλώ αγάπη μου. Θα συνέλθω

Είναι φριχτό

 

Εμένα μου λείπει να είχα δίπλα μου ανθρώπους που να είναι γονείς γονείς.

 

Κι εγώ έχω ευαισθησία στο κεφάλι. Το νιώθω επί δέκα επί εκατό όπως η μικρή

 

Δεν πάθαμε και τίποτα. Μια διάσπαση μας διαγνώσανε. Σιγάαααα 

Έχουμε Θεό μέσα μας και θα βγούμε στο φως

 

Είναι ανάγκη να μας κρατήσω ψηλά. Να μην χάσουμε το χιούμορ μας. Να βρω ένα φωτεινό ζεστό και πολύχρωμο τρόπο να μιλήσω στο παιδί για την μοίρα του. Για το νόμισμα που έχει που  είναι η μάρκα της για την τέχνη και που πολύ λίγοι το έχουν ολόκληρο και το κρατάν ολόκληρο και από τις δυο μεριες για να το βάζει και να παίζει και να φτάνει στον ουρανό. Να της πω να μη φοβάται και θα φτάσει να κάνει πλάκα με τους μπαμπούλες και θα τις φτιάχνουν ωραίες γιορτές και πως με το καλό μεταμορφώνονται σε αγγέλους. Να της πω πως οι θεραπείες είναι για να τις δώσουνε όπλα για να συννενοείται με τους άλλους που δεν πήραν αυτό το νόμισμα. Και θα είμαι δίπλα της και μέσα στα εργαστήρια μαζί της. Γιατί αυτό το νόμισμα δεν είναι για να το βάζει όπου κι όπου για να μη της το χαλάσουν να μην το χάσει πουθενά κτλ. Κάπως έτσι, το φτιάχνω. Γιατί πρέπει να βρω λόγια να τη δυναμώσω και να την ησυχάσω και να ξέρει πως πρέπει να ετοιμαστεί για κάτι ιδιαίτερο που μπορεί όμως κι έχει όλα τα φόντα να γίνει κάτι πραγματικά πολύ πολύ μοναδικό και σπουδαίο. 

Έχουμε προσανατολιστεί και ψάχνουμε κατεύθυνση στην τέχνη.

Ζεστά είναι πιο μέσα

 

Συγνώμη που μίλησα έτσι. Θα ήθελα να το χρωματίσω ζεστά να μην φαίνεται έτσι σαν σε ψυχρό πάγκο ανατομίας. Και είναι λάθος που χρωμάτισα και μετέφερα τα δικά μου στο ίδιο κείμενο. Στα έχω χρωματίσει και τα δικά σου. Συνέχεια στα χρωματίζω όπως είναι όντως χρωματιστά και έχουν την γνωστή άλλωστε ομορφιά τους. Ήταν μια προσέγγιση ψυχρή. Ενώ πεθαίνουμε για λίγη ζεστασιά. Θα επανορθώσω. 

Λέω γω τώρα

 Εσύ έχεις κάτι σαν βαρβάτο αυτισμό. Αλλά δεν είναι αυτισμός γιατί μπορείς να κοιτάς με ευκολία στα μάτια και έχεις την κριτική σου σκέψη πολύ δραστήρια και ανεπτηγμένη. Όμως δεν έχεις ευκολία στο να διαχειριστείς συναισθηματικά καταστάσεις περιπτώσεις και πρόσωπα. Μοιάζει να μην θέλεις να τα κατανοείς και να αποστασιοποιήσε. Σα να ενοχλήσε να απειλήσε και να παθαίνεις άρνηση. Σα να είναι αδύνατο να μπεις στην θέση τους. Γυρνάς μέσα σου σα να μη μπορείς να βγεις έξω. Και προτιμάς  να κρίνεις με εργαλίο σου την ψυχιατρική το αρχαίο δράμα και την κοινή λογική. Προτιμάς να τα αφήνεις απ' έξω και να γυρνάς μέσα σου. Μέσα σου υπάρχει ένας ποταμός που οι πέτρες τους είναι μονολιθικά διαμάντια και διάφορες πέτρες και φτάνει σε μια θάλασσα που πέφτουν κι ανακατεύονται όλα. Το μέσα σου νομίζω είναι ένα μονοθέσιο. Δεν χωράει ούτε ορθίους μόνο ίσως κάποιον στην αγκαλιά σου. Αλλά πόσην ώρα να αντέξεις αγκαλιά με κάποιον ας πούμε 80 κιλά; Σίγουρα είναι και πολύ κουραστικό και θα σε μουδιάζει και θα νιώθεις άβολα και πως τον κουβαλάς. Βέβαια έχω δει ότι μπορείς να μαζεύεσαι έως αφανισμού και να απλώνεσαι σαρωτικά έως την ασφυξία. Και σ' αρέσει να απλώνεσαι. Δυσκολεύεσαι και με τις διαφωνίες και την πολυφωνία δεν φαίνεται να την συμπαθείς. Σ' αρέσουν τα πολύ δυνατά και ομοιογενή πράγματα τα συγκεκριμένα και με μία χρωματική βάση και σε έναν βασικό κανόνα και κλειδί κι από ένα είδος ή οικογένεια. Οι "τρελοί" συνδιασμοί και οι "πειραματισμοί" και τα περιεργα "παντρέματα" σε ανακατέβουν και σε κουράζουν και δεν τα μπορείς. Εμένα η μουσική μου είναι πολύ τζαζ και τα κουρδίσματά μου αλλάζουν συνέχεια και οι ρυθμοί και τα μέτρα και τα είδη όλα τα παίζω μια πολύ ακροβατική τζαζ. Έχω καταφέρει να κρατάω γερά την αρμονία και στα επίπεδα της αισθητικής ότι και να συμβαίνει.  Και την μουσική μου σε όσους ελάχιστους την έχω παίξει μένουν άφωνοι και δυσκολεύονται πιο πολύ να με πλησιάσουν μετά. Μοιάζει περισότερο με συχνότητα σαμπλίμιναλ παρά με κανονικό τραγούδι. Τέλος πάντων, λέγαμε για σένα. Λέγαμε ότι δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς τα πηγαία συναισθήματά σου όπως εγώ δυσκολεύομαι να διαχειριστώ τις πηγαίες σκέψεις μου. Και μένουν αδιαχείριστα μέσα μας ή εκρίγνηνται προς τα έξω με ατυχηματικό συνήθως χαρακτήρα. Χωρίς να θέλουμε να πάρουμε κανένανε στον λαιμό μας. Και προτιμούμε την μοναξιά και την ηρεμία της. Και περιμένουμε στοϊκά να περάσει και να καταλαγιάσει αυτός ο έρωτας που δεν περνάει και δεν τελειώνει και δεν μειώνεται. Και περνάμε δύσκολα και βασανιστικά αλλά μας έχει και πολύ ισορροπίσει και βοηθήσει γενικά. Και φορτίζει αυτός και αποφορτιζόμαστε εμείς από όλη αυτή την δραματική ενέργεια. Και μας θεραπεύει έτσι ή τουλάχιστον απορροφάει τα έντονα συμπτώματα. 

 

Θα τα καταφέρουμε

 

Οι άνθρωποι που είναι σαν εμένα, έτσι κάπως δηλαδή λίγο πολύ σχιζοφρενείς ή προς τα 'κει με αισθητηριακά προβλήματα κτλ υποφέρουμε στην πόλη κουραζόμαστε απίστευτα το αστικό περιβάλλον μας φτάνει στον πανικό και τη φρίκη. Αυτό που είναι για όλους τους άλλους χαρά να πάνε για ψώνια να περπατήσουν στην βαβούρα και στον συνοστισμό για μας είναι μαρτύριο και πολύ άβολο και δύσκολο πράγμα εξοντοτικό και γίνεται δυσάρεστο. 

Δεν είναι ότι δεν θέλουμε να έρθουμε ή ότι απλά βολευτήκαμε εδώ πέρα και δεν μας αρέσει να τολμάμε και να κάνουμε αυτό που λέει η καρδιά μας. Είναι μεγάλη η ανηφόρα. 

Δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε ή ότι κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε ή ότι βαριόμαστε ή ότι σνομπάρουμε και δεν θέλουμε να κοπιάσουμε και να δοθούμε. Είναι ότι όταν έχεις δει πως ο κόσμος σου δεν έχει και πολύ σχέση με τον κοινό κόσμο μαθαίνεις για να συννενοηθείς μαθαίνεις να δέχεσαι αυτό που σου λένε κι όχι αυτό που βλέπεις κι αυτό που αισθάνεσαι ,το κρατάς για σένα. Δεν έχει σχέση με αυτισμό. Βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι κι αισθάνεσαι πολύ έντονα με οξύνια και λεπτοφυΐα. Ίσα ίσα που μαθαίνεις να εξασκείσαι πολύ, να παρατηρείς και αναγκάζεσαι να ξεπατικώνεις κοινούς τρόπους και συμπεριφορές για να συννενοηθείς και να ανταπεξέλθεις. 

Δεν είναι πως συμβιβάζεσαι με το μέτριο. Όμως το μέτριο και το κοινό γίνεται ένα απαραίτητο εργαλίο για να τα καταφέρεις μόνος σου μια φυσιολογική ζωή. Αλλιώς θες σαμάνο δίπλα σου γιατί το ελεύθερο και το νορμάλ μας είναι κάτι σα να έχουμε φάει τριπάκια έξταση LSD και μανιτάρια. 

Μήπως έτσι κάπως αλλά κάπως αλλιώς είσαι κι εσύ; Αλλά εσύ αγαπάς την πόλη τα κλαμπ και τα μεγάλα κέντρα. Κάτι άλλο έχεις εσύ..

Superkid

 

Πήρα την διάγνωση της μικρής. Άσπρισα σα το πανί έγινα. Όχι ότι δεν το περίμενα. Είναι tripάτο το παιδί μας γι'αυτό είναι τρομαγμένο. Ιέρεια Σίββυλα. Επεσε στην μαρμίτα με τον μαγικό ζωμό γι' αυτό είναι τόσο χαρισματικό και σπάνιο. Στο τσακ γλυτώσαμε την αγωγή τώρα. Της γράψαμε 500 ευρώ συνταγή βοήθειες όλο το πακέτο, εργο ψυχο παιδό και αισθητηριακές. 

Το μάτια λέιζερ το έχουμε. Να βάψουμε και το μαλλί τιρκουάζ και θα αλλάξουμε τον κόσμο εμείς. Δεν πρέπει να την χάσω από  τα μάτια μου. Και ψάχνω και εναλλακτικό να πατάμε και με τα δυο. 

Ο Ηρακλής είναι πολύ καλά δουλεύει ρολόι. Είναι ο ξενέρωτος της οικογένειας , χα! 

Υποκλίνομαι

 

Όλο τον δίσκο αυτόν τον ψυχοβγαλτικό τον περάσαμε με άριστα .. στις επαναλληπτικές. Θέλω να πιστεύω πως είμαστε πολύ εντάξει.

 Κι όταν κλείνω το βιβλίο βλέπω εμάς ΕΝΑ σε όλα τα πρόσωπα . 

 

Έχουμε Καλαμάτα παιδοψυχίατρο 6 το απόγευμα πρέπει να έχω συνέλθει.

Καλά εσύ;

Ανάσες

 

Δεν μπορώ να βγω από το όνειρο. Έχω βελάξει. Έχω λαχανιάσει. Τινάζομαι και τρέμω. Κάθομαι οκλαδόν λωτο στην πλάτη του κρεβατιού αγκαλιά με ένα φάντασμα που με καβαλάει και το καβαλάω και φιλιώμαστε και πηδιόμαστε και μου φεύγουν διακεκομένα τα φωνίεντα. Μου σηκώνεται η πέτσα και κουλουριάζομαι ζαλίζομαι. Και κάθομαι οκλαδόν λωτό και με φοράς και σου τρώω το στήθος και μου τραβάς τα μαλλιά και με δαγκώνεις στους ώμους και αγκαλιάζεις το κεφάλι μου και παθαίνω κάτι σαν επιληψία. Και φτιάχνουμε μια πολύ γλυκιά και βροχερή μουσική με τους ήχους του άγνωστου και του πόνου του απροχώρητου και της βασανιστικής χαράς. 

Νιώθω τον αέρα μέσα μου πιχτό και η έκφρασή μου είναι δέος και έλεος και κοιτώ σα να βλέπω κάτι που με συγκλονίζει και να προσπαθώ να μην το πιστέψω και ξεφυσάω αναστενάζοντας μες την ανατριχίλα και το μούδιασμα. Και μου κόβεται η ανάσα και με λυπάμαι και θέλω να βάλω τα κλάματα. Έχω έναν πολύ καυλωμένο ρόγχο. Και ξαφνικά κρυώνω πολύ. Κι έχω τρελαθεί

 

 

Σε είδα στον ύπνο μου. Φιλιόμασταν και προσπαθούσαμε να το κάνουμε και ασυγκράτητα στα όρθια λίγο. Κάπου πηγαίναμε και βιαζόμασταν. Φορούσες μια καφέ καπαρτίνα καστόρινη με γούνα και μόλις με είδες από μακριά άνοιξες το φερμουάρ της και χαμογελούσες και περπατούσες αργά σα χαζεύντας και κλοτσώντας αέρα. Φορούσες καφέ μοβ ροζ ρούχα και είχες τα μαλλιά σου ανακατεμένα κι ήσουν πολύ ακτινοβόλα και ζεστή κι όμορφη πολύ κι αγκαλιαστίκαμε και φιλιόμασταν λιωμένα και παραπονιάρικα με ένταση και δυνατά και πολύ κίνηση κι όλο αλλάζαμε και κάπου κάτσαμε και σου τράβαγα το παντελόνι και σε έγλυψα και ήσουν πολύ μούσκεμα και τελέίως γρήγορα  και σηκώθηκες και με τράβηξες γιατί πηγαίναμε κάπου και προχωρούσαμε έτσι με φιλιά και χάδια προς τα κάπου που για να το κάνουμε πηγαίμαμε κάπου. 

Πολύ ωραίο όνειρο είδα

Έρχομαι με παταγώδη γκρέμισμα

Έρχομαι μεταμφιεσμένη. Σε κοιτάω από μακριά. Και μια στιγμή που πλησιάζω. Εύχομαι να με καταλάβεις.  

Έρχομαι από άλλο κόσμο και σου ζητώ να περάσεις τον καθρέφτη. 

Έρχομαι κάπου ιδιωτικά δημόσια. Θα έρθω δημόσια κάπου ιδιωτικά.

Έρχομαι και θα σε ζητώ απ' τη σημαία.

Έρχομαι ότι ώρα θες. Έρχομαι όλη την ώρα. Έρχομαι αλλά που να έρθω; Να έρθω εκει;

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω;

Έρχομαι ως αδερφή σκέτο.

Έρχομαι και σε καρτερώ τρελαμένη για το φιλί σου.

Έρχομαι χωρίς να στο πω και σε περιμένω στο κέντρο.

Έρχομαι και φεύγω. Έρχομαι τυφλή.

Έρχομαι για να μη τρελαθώ.

Δεν έρχομαι για να μην τρελαθώ. Έρχομαι για να δω αν θα τρελαθω. Έρχομαι για να δω αν δεν θα τρελαθώ.

Έρχομαι το σχεδιάζω όλη μου τη ζωή να έρθω.  

Έρχομαι να σας γαμήσω. Έρχομαι να δοκιμάσω τα αρχίδια σας. Έρχομαι να επιβεβαιώσω πόσο ψεύτες είστε.

Έρχομαι με την ουρά στα σκέλια.

Έρχομαι σα κατάδικος που περπατάει το μίλι.

Έρχομαι με λαχτάρα κι ελπίδα και όνειρο.

Έρχομαι να σας δοξάσω και να το φωνάξω στο πανελλήνιο πόσο σας αγαπώ.

Έρχομαι γιατί νομίζω πως μου έχετε ετοιμάσει γιορτή με εκπλήξεις.

Έρχομαι γιατί είμαι απεσταλμένη από το υπερπέραν και με καλεί.

Έρχομαι φώτοσαφάρι να γράψω κανα ποίημα.

Έρχομαι για διακοπές.

Έρχομαι να σε κλέψω αν θες.

Έρχομαι να συννενοηθούμε χωρίς να έχουμε συννενοηθεί

Έρχομαι σε ραντευού που έχω κλείσει μόνη μου.

Έρχομαι να δω τί συμβαίνει. Από μακριά. Έρχομαι να μάθω τί κάνεις.

Έρχομαι και στήνομαι. Έρχομαι να αφουγκραστώ και να ψυχανεμιστώ.

Έρχομαι σα χαρμάνης.

Έρχομαι γιατί απαγορεύεται. Έρχομαι μα δω αν έχετε μούτρα. Έρχομαι να σηκώσω την αδρεναλίνη μου και τους παλμούς μου. 

Έρχομαι για να αποδείξω ότι μπορώ. Κι ότι δεν είναι τίποτα αυτή η απόσταση. 

Έρχομαι για λόγους αυτογνωσίας και προσωπικής έρευνας. 

Έρχομαι για να περάσουμε απέναντι μαζί στο όνειρο.

Έρχομαι γιατί πιστεύω πως έχεις τα κλειδιά μου για τις πύλες του ΝΑΜ. Έρχομαι γιατί είναι η αποστολή μου. 

Έρχομαι να παραδοθώ για να μη με με σκοτώσει. 

Έρχομαι γιατί το είδα σε όραμα. Και με έχει στοιχιώσει.

Έρχομαι γιατί είναι θέμα καρδιάς. Και είναι θέμα τιμής αρετής και ανδρείας. 

Έρχομαι για να εξασκηθώ σε ανώτερο επίπεδο. Στις βιβλικές καταστάσεις και συναισθήματα στην πειθαρχεία και τον αυτοέλεγχο. 

Έρχομαι μπας και

Έρχομαι με όπισθεν

Έρχομαι να καθαρίσω. Να ξηγηθώ να βάλω τα πράγματα στην θέση τους κι έτσι.

Έρχομαι για αυτοπεπείθηση κι αυτοβελτίωση. Έρχομαι για αυτομαστίγωμα. 

Έρχομαι για να δω τί τραγούδια θα βάλεις.

Έρχομαι να δω αν αλλάζεις κάτι κι αν γίνεται κάποια διαφορά.

Έρχομαι να σου ζητήσω τον λόγο και το χέρι και το πόδι τα ρέστα και τις επιταγές.

Έρχομαι να σε μοιρίσω. Να ολοκληρωθούμε. Να μεταμορφωθούμε. Να τελειώνουμε αμάν.

Έρχομαι σαν ένα απολεσθέν που το βρήκε μετά από χρόνια η αστυνομία. 

Έρχομαι σα να βρήκα επιτέλους τον δρόμο μετά από τρομερό μεθύσι.

Έρχομαι από το παντού και το πουθενά. Έρχομαι από το διάστημα. Έρχομαι από τον πόλεμο. Έρχομαι από την ξενητιά.

Έρχομαι σα να ξύπνησα από το κόμμα μετά από χρόνια.

Έρχομαι σαν να αποφυλακίστηκα ή σα να πήρα εξιτήριο από άσυλο και ίδρυμα.

Έρχομαι φωτισμένος και μόλις βγήκα από το σπήλαιο.

Έρχομαι μετανιωμένος. Έρχομαι σα να πέθανα και να πηγαίνω στον άλλο κόσμο.

Έρχομαι σαν αστείο και φάρσα για πολύ πικρό γέλιο. Έρχομαι για να σκοτωθώ.

Έρχομαι για να ζήσω. Έρχομαι για λίγη χαρά. 

Έρχομαι