διάτρητη πληγή σαν φυγή

άοσμη κόλαση

στήθος σε σμήνος
λάβα του κοσμικού κρατήρα
με λείψανα σμάρια
ραντισμένα παραίσθηση

(art Lucian Freud)

θολό

για να μην κατακάτσει το ίζημα

των συναισθημάτων αναμοχλεύω

-μα τόσο που πλάτιναν οι έννοιες

λέω να ρίξω πλατίνα στο μαλλί-

 
(art Matisse)

το σκοτεινό σου πορτρέτο

διαφάνεια είσαι που καλύπτει τη φωτιά στην εστία

ηλεκτρικά σύρματα μέσα σου κατάρτια κι ιστία

καπνός τα πανιά. λιμένα σχοινιά τα βλέμματα σου

πλησιάζω κοντά σου, σε φυσαλίδες λάβας καίγομαι.

νιώσε το τρέμουλο άλγος.

είμαι ο ''άλλος'' κρυφά

θύματα καρφιά απο μνήμες σε μίσος με μεταλλάσουν

την στιγμή που η προσμονή θάνατο ζητιανεύει

ψάχνω κορμί, ψάχνω σκεύη,  να σκοτωθώ.


σ'αγαπώ.
πέθανα. 

με σηκώνουν στους ώμους ψηλά.

είσαι ο δυνατός θεός μου,
κρίνε με.

σταμάτησα να αισθάνομαι τη θηλιά, στα φιλιά σου

μια διέγερση έρωτα, λόγχες ενοχές απο φύλλα

μύθου στην αγκαλιά μας. του καμένου φοίνικα

που δάκρυα τον ποτίζουν φλωγισμένου αλκοολ.

ζεσταίνω με ανάσες το στέρνο. στο τραύμα

σου αίμα μου ρουφώ φτύνω και χύνω.

(art Frans von Stuck)

μεταφώς

να αρθρώσω μια ολάκερη πρόταση που να ''μη'' καταλάβεις

με αυτά τα πουλιά που φτερουγάν στης αγκαλιάς τις σπίθες

..είναι που ήρθες και μισοζώ για να σου προκαλώ τις αισθήσεις.

(art Duchamp)

ξεκινάμε

σε θέλω..να τα πούμε
απο κοντά, παραστατικά!
ΕΝΑ ΕΝΑ
κωδικός κανόνας 

εγώ είναι εσύ

όπως έρωτας

Υ.Γ. εχθές μας ονειρεύτηκα.. να με πηδάς με έναν τεράστιο μολυβένιο δονητή. [δεν ξύπνησα] 

(art Ben Tour)

στο cine parapano

ή ταυτονόηση δισμεταμοντέρνα

αναστοχάζεσαι.. αυθαίρετα απλουστευτική η ταυτότητα μπορεί να είναι συμβολική/ κλασική/ ρομαντική. ενδιαφέρον σαν ψευδαίσθηση ,φάσμα των δυνατοτήτων. μετασχηματισμοί που παρατείνουν το τέλος.. μυστικό να κατανοήσουμε τα χαρακτηριστικά περί ωραίου ΄΄δεν ξέρω΄΄. όταν η αισθητοποίηση της απόλυτης ιδέας του διχασμού, υποκειμένου-αντικειμένου, είναι μυθιστόρημα ωρίμανσης. στόχος η αρμονία μορφής και περιεχομένου. στροφή στην υποκειμενικότητα. παραλλαγμένη σύγχυση. υπερβατική μεταμόρφωση του κοινότοπου. γνωστικό εγχείρημα [-να βγει ποίημα-] νοητικά πειράματα ΄΄καβάλα-κάβλα΄΄ για την εξερεύνηση νέων κόσμων. η έμπνευση μέσα απ' το έργο? η τέχνη ως παρθενογένεση [ο έρωτας?] τι είναι τέχνη ?αδιέξοδο αναστοχασμού. φιλοσοφική σύλληψη της πραγματικότητας. πλουραλιστική ικανοποίηση με κωδικοποιημένες επιβολές. -σούπα ακύρωσης κριτηρίων-. σε αντιυλικό υπόστρωμα νεοπραγματισμός. έστω φαντασιακή θέληση. συναίσθημα δημιουργικής τροπής. οργασμός στο cine parapano.

[σκέψεις από σημειώσεις για τη φιλοσοφία στη μεταμοντέρνα τέχνη]

(foto by frick)

το έλος μιας σχεσης

ή ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ Π
-ΜΑΖΙ σου? να γαμηθώ με άλογο-

ποτέ ποτέ δε δε σε θέλω να σε δώ μπροστά μου

γιατί τι ονειρεύομαι μια ιδανική σκηνή μαζί σου

-σύστημα -είμαστε- ΄΄ψέμματα΄΄.. εννοήται!-

και κόζι τΑ ποζέριΑ..παιδίAΕΛΕΥΘΕΡΑ

-πίπες-

ΓΑΜΗΜΕΝΑ
αποθυμένα

ΑΚΥΡΟΌΝΕΙΡΟ

-ΕΓΩΙΣΜΟΣ-

ΕΡΩΤΑΣ

έρωτας? της διαφθοράς

ή της διαφοράς?

(fotos by ../lagou)

καν' το μου επηδειχτικά

ρόγες που γίναν καρφιά

τα χέρια μας ράγες

στο τούνελ του τρόμου

καν' το μου επιδειχτικά

στα φιλιά σου βαλτώνω

την γλώσσα απότομα

τραβάς -φεύ- τελιώνω

καν' το μου επηδειχτικά

με ήχους που γλυστράν

-κομήτες στο χιόνι-

σώματα τεντωμένο σεντόνι

λεία

για τους αστερισμούς

που διέσχισαν το στερέωμα

στο φωτινό μας ξημέρωμα

με άρωμα ορχιδέας στα χείλη

 

σε πηγή είμαι απολιθωμένο κοχύλι

που απ' την αρμονική του καμπύλη

γλυστράν στον ουρανίσκο σου υγρά

τα σκέλη μας μεθυσμένη αγέλη

στην αίγλη της λείας. αυτοί

(art Tizian/marsyas)

στο άχτι του χθες

αγάπη μου στις πληγές 

πηλός τρίχες χωματερές

αληθινές αγγαλιές

σπηλιές κι αδράχτι

στο άχτι του χθες

 φωτιές και στάχτη

(art J.Miro)

..θα το' χω κλειστό

με κοίταξες κατάματα πριν πας εκεί κι είδα

την κόρη σου πιασμένη σε αράχνης ιστό 

και στον βολβό την πεινασμένη νυχτερίδα

να φεύγω είπα, μη με ψάξεις

..θα το' χω κλειστό

το στίγμα σου η ματωμένη οδός

μια αρμίδα με αρμαθιές κλειδιά

ένα προς ένα για βαθιά κελιά

από τα αυτά ναυάγια που με λάγνα

μάγια τα ζωντανεύεις στιγμοδώς

μορφές σπερμάτων καταιγίδας

η μάσκα σου σάρκα περαστική 

που έχει αναλόγως και ραφή επιδερμίδας

έτσι στα χέρια μου έπιασα κι εγώ

της τράπουλας φθαρμένη μια φιγούρα

απ΄των πολλών τα πονταρίσματα

του αφιονιού τα ατέλειωτα γυρίσματα

τον ιδρώτα όλων και τα ούρα

έκλαψα κι έκλαψα κι έκλαψα

κι έσταξα απάνω της

θολά να σβήσει

-ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ για αυτές τις άρρωστες μου σκέψεις, οκ-

(art Balthus)

το ''έως''

τους γλουτούς σου βαστά 

στο βραστό του πέος

που πάμε πνιγήκαμε

έως αυτό το..έως

(art Degas)

ξύπνα ψυχή

ξύπνα ψυχή

όχι κι όχι κι αρχή

μόνος μου έρωτας

πνευμονία απο σινάχι

..πάω να νικήσω τη μάχη..

(art Mytaras)

φωτιές σε νάιλον /διαδρομή

διαδρομή του κέρατος

θαλπωρή του θανάτου

αδιέξοδο

στάση κρέατος

κάθεσαι δίπλα μου και τζογάρεις
ταξίδια σε στοές υγρά προβάρεις

  ορμές δεμένες σ'όρμους

σκουλήκια σκουριασμένα σκουπίδια
  αγγίγματα στίγματα θρύψαλα βαρίδια

των αστερισμών σου σκιές
φιγούρες σκιθρωπές
μαύρα σύννεφα 

φωτιές σε νάιλον

α μ α ρ τ ί α

 δε βρέχει

ως τις επόμενες μέρες

του δωματίου βρασμοί

θυμοκρασίες ψηλές γόβες

στιλέτα καρφωμένα νεκρομάρμαρα

να ματώνουν των ματιών μου

την ωμή διαδρομή
ΓΝΏΜΗ

(art France Von Stuck/sin)

φιλοβόλα χείλη

σαν πυρωμένη φτέρη του χειμώνα

τα χείλη σου άνθη φιλοβόλα

μη σταματάς να με φιλάς

..κλείνε μου το στόμα

(art Diego Rivera)

Λιμενάρι 1998

αν με περνάτε για τρελή

ξέρω τι μου συμβαίνει

ρομαντισμός λένε πολλοί

σαν λάθος να σημαίνει

είναι οι γλάροι που πετούν

πάνω απ' τη μπουνάτσα

και βλέπω μεσ'το βλέμμα τους

και την δική μου φάτσα

μεσ' το βαθύ το πέλαγο

που ζούν τα μαύρα ψάρια

παρέα  έχω τον Εγκέλαδο

 αλλάζουμε στην βάρδια

τι είν' ευτυχία τελικά

κανείς δεν μ'απαντάει

όλοι ζητούν τα υλικά

..η βαλίτσα που θα πάει..

 (art Garsot)

άκυρο

(ή ακόμα συλλαβίζω) .. με διασχίζεις, κι όταν μες τη νύχτα ανατέλει ο ήλιος στα μάτια σου γκρεμίζω τους τοίχους και πετώ στο κενό τα αγκωνάρια των πληγών μου.. στη φωτιά καίω μυστικά που γίνονται χαρτιά να λεν τη μοίρα. ήθελα να στο πω. αυτό που με κυνηγούσε απο τότε να το πιάσω.. χρόνια πρίν που ήμουν παιδί συλλάβιζα. μέχρι και τώρα συλλαβίζω κάποιες λέξεις.. τότε μια μέρα ο πατέρας, ασυνήθηστα, θέλησε να με εξαιτάσει για τα μαθήματα του σχολείου. στο ανθολόγιο ήταν ένα ποίημα, -κρίμα που δεν θυμάμαι πιο-. με έβαλε να το διαβάσω κι απ τα αισθήματα,τα νοήματα, κόμπιασα τόσο πολύ σε κάποιο σημείο που νόμισε πως δεν ξέρω να διαβάζω, και μου έριξε μια δυνατή σφαλιάρα τόσο που μάτωσε η μύτη μου.. και στη μνήμη μου έμινε αυτή η αγάπη να με χτυπά απότομα και να με ξαιματώνει.

(art Garsot)

σκίστα σκίτσα

σεξ με οχιές στις εξοχές

-ότι κάνω σκέφτομαι πως με κοιτάς, έρωτα μου, να το κάνω καλύτερα-

..κι η ζωή έχει ταχυπαλμίες και σαγόνι που τρίζει..

(art Caravaggio)

Παυσανίας

κούρσες τύχης χαμ-ENA

τα υγρά σου κομμάτια

λιπόθυμοι απο επιθυμίες στομαχικές
βλέμμα απλανές στο πρανές του τοίχου
παιχνιδιάρικα τσίνορα τα σύνορα μας
ώσπου να καταλάβεις μεταφορικά το εμείς

στο ορμητήριο όραμα χαρτάκια το άμα

με όρκους βυθισμένες ηδονές σε άλλη πρόβα 
βαπόρια απ' το ωδείο της ψυχής συσπάσεις 
μαρμάρων επηρεασμοί και συνταγογραφίες
η σκηνή με το σκήνωμα του σκοπού μαζί σου



τρέφομαι με τρυφερότητα απ'τα υγρά κομμάτια
τρώω τα κόπρανα σου αχόρταγα και μελαγχολικά
απαθέστατα αυτοδιατηθέμενα θρεμμένα θρύμματα
σιάχνω τη σέχτα μιας αλήθειας άθληειας..


- με φόβο και πάθος -

(art Caravaggio)

τοξοτό φεγγάρι

πυρακτωμένη η κουπαστή
πρεβάζι καύτρα κι η στιγμή
δράκοντα αναπνοή
το φωτοπολυβόλο μου κοσμεί 
ριπές τρίμματα αστερισμούς
τύπου πολυέλαιου μολυβένια οροφή

στράτες με στρατιές
σε πόλη ελέους

(art Caravaggio)

ντιριντι και ντόρτια

με έξι μαχαιριές στον κόλο

Χαίρεται κύργε ποιητά!-φτιάχνε χάρτες για να χαθείς από τα καθημερινά νοήματα. ψάξε με οξείες πορείες σε πλεξούδες απο ξόρκια. έχεις πεταλούδες φευγάτες με τη φρεγάτα των φρένων. η γάτα που στον αέρα της πλανώνται πτυχές από ψυχές εκεί μέσα εξόριστες..πόσες.. μέτρα!?!..τις οργιές με οργασμούς οργισμένους. περιστροφή του ορίζοντα δοξαριά. της απουσίας βουή ανάσας. η πομπή των λύκων στου Αυγεία τους στάβλους. λυκαυγων άθλους. πρόβατα του λάθους.. salut cava.. ταραχή! έγκλημα πάθους με έξι μαχαιριές στον κόλο..ΤΟΥ-toy

υπάρχουν διαφορές στην αγάπη

ο ήχος των κυμάτων μοιάζει με το αίμα που κυλά στις φλέβες σε οργασμό. πλάι μας στροβιλίζεται η ουσία σε κύκλους διασπάται σταγόνες σε βράχο συντρίβεται στα άκρα του. μυστική τυπολογία τσάρκας τσάκρας σε χώρο που φοράτε ως γάντι σπινθηροβόλων πετρών του κάμπου με τα σπαρτά στεφάνια. διαφάνια. πόρτα. κοιταζόμαστε απ' τους κοιτώνες του ονείρου που ωρύεται να παραμείνουμε ιδανικά! απ' την οροσειρά των μεθέξεων μια σκέψη αντίβαρο και περιορέξεων. ιπτάμενα μάτια γυαλάδα σχισμάδα ως τα άπατα της άμπωτης σε σχήματα υπερθέσεων με αμηχανία καλύτερα παρά..να γίνεσαι μηχανή



(art Millet Jean)