Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

άπνοια στη μανία

σε τρένο πεθαίνω
στα άκρα στοά σάρκα
με ταινίες μεμβράνες 
αισθήσεις που φθίνουν
ανοίγουν καλοκαίρια
ξεφτυισμένη φωτιά
στα αυτιά κύματα
κοίμα..σβήνει το βλέμμα
σε ένα θέμα μαθητικό

άπνοια στη μανία 

ΑΝΕΚΦΡΑΣΤΑ:
αράχνες αραγμένες κεκωδικοποιημένα νανουρίσματα άριθμη καρδιά μαθηματικά οράματα-με άρματα απο γίδες -Αρμαγεδδών-αρχίζει το τέλος τελειώνει η αρχή μαγικά μυστήρια και κάτι ιζήματα ζυμώσεων οστά βγαλμένα σωστά. νωπή τρυφερότητα
στον νιπτήρα παραfinit στη σαπουνοθήκη χαρτί κι αναπτήρας βρήκα στη φωλιά το αυγό απόγειο πίστης εμπ χθεσινό απωθυμένο εχέμυθο άγνωστο ρήμα [είναι] ζω πεθαίνω -θα παίζω-
στο δυο δύω ανατέλλω 
κι αναστέλλω του κύκλου τη γραμμή
-να είμαστε εκεί-
στην αγορά του δάσους
για το μέγεθος μιας ζωής

(art Duchamp)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή